Επιλέγουμε το Komissa di Corfu για διαμονή στο μαγικό νησί της Κέρκυρας

 

Το κατάλυμα komissa di Corfu με την ιδιαίτερη ομορφιά, βρίσκεται στη παλιά πόλη της Κέρκυρας, πάνω από τη γνωστή σε όλους καφετέρια Μικρό Καφέ (Mikro Cafe).

Προσφέρει ηρεμία και χαλαρότητα στο χώρο του ,που είναι γεμάτος με πινελιές μπαροκ και ροκοκό αλλα συνάμα μινιμαλιστικός. Τη τέχνη της απλότητας του συντροφεύουν τα έργα ακουαρέλας, με θέμα τη Κέρκυρα που κοσμούν τα δωμάτια.

 Η ιδανική τοποθεσία για να έχει κανείς όλες τις παροχές που χρειάζεται "στο πιάτο", από σουπερ μάρκετ, φαρμακεία, καφετέριες, εστιατόρια, μπαρ και πολλές άλλες δραστηριότητες. Όλα τα μουσεία και οι αρχαιολογικοί χώροι ( Παλαιό και Νεο Φρούριο, Μουσείο Ασιατικής τέχνης, Μουσείο Αντιβουνιώτισσας, Λιστόν, η εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, πλατεία Σπιανάδας κ.α ) απέχουν μια ανάσα από το κατάλυμα Komissa di Corfu. Η κοντινοτερη παραλία απέχει 7 λεπτά με τα πόδια.

Βενετία, η πόλη που στέκεται πάνω σε ένα δάσος

Αρχιτεκτονική της Βενετίας

Η αρχιτεκτονική της Βενετίας δεν είναι μόνο εκπληκτική, αλλά και ένα θαύμα της μηχανικής, αν σκεφτεί κανείς ότι η πόλη χτίστηκε κυριολεκτικά πάνω στο νερό με τεχνική θεμελίωσης  πάνω σε ξύλινους πυλώνες.

Η Βενετία χτίστηκε πάνω σε λιμνοθάλασσες , όπου το έδαφος είναι λασπωμένο, μαλακό και συνεχώς κορεσμένο με νερό. Ένα παραδοσιακό πέτρινο θεμέλιο δεν θα ήταν αρκετά σταθερό εδώ. Ως εκ τούτου, οι μεσαιωνικοί οικοδόμοι επέλεξαν μια ειδική λύση. Οδήγησαν εκατομμύρια ξύλινους σωρούς κάτω από τη λιμνοθάλασσα, πάνω στην οποία έχτισαν ολόκληρη την πόλη.

Από το 4211 μ. Χ., η πλωτή πόλη της Βενετίας έχει αψηφήσει το χρόνο και τη μηχανική λογική. 

Ενώ οι περισσότερες πόλεις στέκονται σε βράχο ή σκυρόδεμα, η Βενετία υψώνεται σε ένα δάσος από ξύλα στο νερό.

Ξύλινοι σωροί (κυρίως δρυς, σημύδα, πεύκο ή αγριόπευκο) έμπαιναν στη λάσπη κάτω από τη λιμνοθάλασσα, πυκνά στοιβαγμένοι μεταξύ τους, μέχρι να φτάσουν στο σκληρότερο στρώμα ή σε ένα βάθος όπου το έδαφος δεν κινούνταν πλέον.

Το ξύλο δεν σαπίζει κάτω από το νερό εάν είναι εντελώς βυθισμένο σε περιβάλλον χωρίς οξυγόνο. Επομένως, οι σωροί έχουν γίνει σχεδόν σκληροί σαν βράχος με την πάροδο των αιώνων, λόγω των ορυκτών που διαλύονται στο νερό.

Πάνω στους πασσάλους τοποθετούνταν παχιές πέτρινες πλάκες θεμελίωσης και πάνω σε αυτές μπορούσαν να χτιστούν κτίρια από τούβλα και πέτρα.

Οι Ιταλοί δάσκαλοι του Μεσαίωνα ήταν εξοικειωμένοι με τη δομική συμπεριφορά του υποβρύχιου ξύλου και γνώριζαν επίσης ότι η λάριξ ή η βελανιδιά θα παρέμεναν ανθεκτικές κάτω από το νερό για αιώνες, αν δεν εκτίθεντο στον αέρα. Αυτή η μέθοδος επέτρεψε στα παλάτια, τις εκκλησίες και τα σπίτια της Βενετίας να στέκονται σταθερά πάνω στο νερό για πάνω από 1.000 χρόνια .

Στις αρχές του 5ου αιώνα, η Ιταλία δέχτηκε επιθέσεις από βάρβαρες φυλές. Ξεφεύγωντας από τις εισβολές, οι άνθρωποι αναζ´ητησαν καταφύγιο στο λασπωμένο βάλτο, στη βεβετσιάνικη λιμνοθάλασσα. Το νερό ήταν το τείχος τους , ένα φυσικό φρούριο που οι εχθροί δε μπορούσαν να διασχίσουν εύκολα. 

Δομή κτιρίων πάνω από το νερό

Αφού ολοκληρωθεί η θεμελίωση, οι κάτω όροφοι των κτιρίων ήταν κατασκευασμένοι από χοντρούς τοίχους από τούβλα και πέτρα για να αντέχουν την πίεση του νερού.

Οι προσόψεις ήταν συχνά καλυμμένες με διακοσμητικά μαρμάρινα ή πέτρινα στοιχεία , γεγονός που έκανε τα παλάτια ακόμα πιο εντυπωσιακά.

Το Καμπαναριό του Αγίου μάρκου στηρίζεται σε 100.000 ξύλινες στήλες. Κάθε στήλη ήταν σφυριλατημένη με το χέρι και οδηγήθηκε μέχρι και τρία μέτρα βάθος στον βυθό.

Τα περισσότερα κτίρια δεν έχουν υπόγεια , καθώς το νερό βρίσκεται ακριβώς κάτω από τα θεμέλια.

Πηγές

Esazttudtad.hu

phoenix analytica