Φωτογραφία από το Εθνικό μουσείο της Δανίας |
Φωτογραφία από το Εθνικό μουσείο της Δανίας |
Η πέτρα μπορεί να είναι μια από τις παλαιότερες και πιο σπάνιες του είδους της και τώρα μελετάται από ειδικούς.
Όταν η Lene Brandt και ο σύζυγός της, Anders Nielsen, ετοιμάζονταν να σκίσουν τα πατώματα από λινέλαιο στην κουζίνα στο σπίτι τους στο χωριό Mosekær, στη Δανία, μάλλον περίμεναν τα φυσιολογικά πράγματα που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου έργου: κόστος υπερβάσεις, καθυστερήσεις και προβλήματα με εργολάβους.
Αντίθετα, αυτό που βρήκαν ήταν ένα αρχαίο τεχνούργημα. Το ζευγάρι έπεσε πάνω σε μια πέτρα σχεδόν 2.000 λιβρών, μήκους πάνω από έξι πόδια, σκαλισμένη με αρχαίους ρούνους. Το ζευγάρι επικοινώνησε με τοπικούς ειδικούς στο Μουσείο Østjylland. Η αρχαιολόγος του προσωπικού Μπενίτα Κλέμενσεν αναφέρεται από τον πολιτιστικό ειδησεογραφικό ιστότοπο Skjalden ότι αυτές οι πέτρες είναι τα μόνα γραπτά αρχεία της Εποχής των Βίκινγκς.
«Η πέτρα Mosekær πιθανότατα χρονολογείται στον 8ο ή 9ο αιώνα λόγω του τύπου «Μετά…» που τοποθετείται στην αρχή του κειμένου», λέει στο Artnet η ανώτερη ερευνήτρια και ρουνολόγος Lisbeth Imer, από το Εθνικό Μουσείο της Δανίας, Κοπεγχάγη.
Η Lisbeth Imer λέει στον Skjalden ότι μόνο περίπου 20 πέτρες ρούνων από τον όγδοο αιώνα έχουν ανακαλυφθεί στη Δανία. Αυτές οι πρώιμες πέτρες είναι πολύ σημαντικές, καθώς υπάρχουν περίπου 200 γνωστές πέτρες ρούνων της Εποχής των Βίκινγκ (που χρονολογούνται από το 700 έως το 900) σε όλη τη χώρα. Η Σκανδιναβική λογοτεχνία είναι πυκνή με αναφορές σε ρούνους, οι οποίοι μπορεί να χρησίμευαν ως μαγικά σημάδια για χρήση σε γοητεία.
Η περιοχή όπου βρέθηκε αυτή η πέτρα ρούνου έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα πλούσια για τους αρχαιολόγους, αποδίδοντας περίπου 44 τέτοια αντικείμενα, σύμφωνα με το Arkeonews.
πηγές
art net news