Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2020

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΤΗ ΚΕΡΚΥΡΑ

 


Στις εκκλησίες, τα μοναστήρια, το μουσείο και τα παλιά αρχοντικά της Κέρκυρας έχει σωθεί ένα αξιόλογο σύνολο μεταβυζαντινών φορητών εικόνων, που κατά το μεγαλύτερο μέρος τους παραμένει ατελέστατα γνωστό. Ανάμεσα τους υπάρχουν έργα τα οποία αποτελούν αναθεματικές εικόνες. Εικόνες, δηλαδή, που έχουν παραγγελθεί σε ζωγράφους της εποχής ώστε να αφιερωθούν προς αγίους σε  μνήμη καταστάσεων, ψυχών ή σωτηρίας.



Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ, ΜΕΣΑ ΤΟΥ 15ου ΑΙΩΝΑ, Ι.Ν. ΣΠΗΛΑΙΩΤΙΣΣΑΣ



Δίπλα στη βάση του σταυρού, που είναι στερεωμένος σε γυμνούς σχηματοποιημένους βράχους, στέκονται τρία ξανθόμαλλα παιδιά -δύο κορίτσια όρθια και ένα αγόρι γονατιστό- με τα χέρια υψωμένα δέονται προς τον Κύριο. Τα κορίτσια φορούν ενδυμασίες δυτικού τύπου δίχρωμα μαργαριτοκόσμητα ποδήρη φορέματα, με μανίκια φουσκωτά στους βραχίονες. Τα μαλλία τους είναι χτενισμένα σε πλεξίδες, δεμένες γύρω στο κεφάλι. Το αγόρι φοράει κι αυτό μακρύ φράγκικο φόρεμα με ταινία στη παρυφή και μακριά μανίκια, από τις άκρες των οποίων διακρίνονται τα στενά μανίκια εσωτερικού φορέματος. Πάνω από τα παιδιά είναι γραμμένη η επίκληση: 


ΜΝΗCΘΗΤΙ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΤΩΝ ΔΟΥΛΩΝ CΟΥ ΕΙΡΗΝΗC ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗC ΚΑΙ ΦΡΑΓΚΙCΚΟΥ.

Η παρουσία δωρητών στη σκηνή της Σταύρωσης, είναι μάλλον ασυνήθιστη στο Βυζάντιο, απαντά σε βυζαντινο-ιταλικά έργα. 




ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ, 1653, ΜΟΝΗ Υ.Θ. ΠΑΛΑΙΟΚΑΣΤΡΙΤΣΑΣ

Η εικόνα είναι χωρισμένη σε δύο ζώνες. Στην κάτω στενή ζώνη εικονίζεται το συμβάν που στάθηκε αφορμή για να φιλοτεχνηθεί η εικόνα. 


Το γεγονός αυτό εξιστορεί το έξης κείμενο που είναι γραμμένο στο δεξιό άκρο της κάτω ζώνης, πάνω σε λευκό βάθος: 

ΑΧΝΓ ´ ΙΑΝΝΟΥΑΡΙΟΥ Λ ΕΙΣ ΤΟ ΝΕΟ ΨΗΦΗΣΜΑ ΤΟΥ ΣΑΚΕΛΑΡΙΟΥ ΑΛΟΪΖΙΟΥ ΦΛΟΡΟΥ : ΕΣΚΑΣΕ ΤΟ ΜΑΣΚΟΥΛΩ ΕΝΠΡΟΣΘΕΝ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΕΣΚΩΤΟΣΕ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΥΣ ΕΛΑΒΩΣΕΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΣΚΩΤΟΣΕ ΤΗ ΡΑΛΙΑ, ΒΑΓΙΑ ΤΟΥ ΔΕΟΜΕΝΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΤΖΑΝΤΗΡΗ ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΑΥΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΗΣ, ΟΝΟΜΑΤΙ ΜΑΡΚΟ ΟΣΤΙΣ ΔΙΑ ΠΡΕΣΒΙΩΝ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΕΜΙΝΕΝ ΑΒΛΑΒΗΣ.




ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗ, ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ, 1708 ΝΑΟΣ Υ.Θ ΣΠΗΛΑΙΩΤΙΣΣΑΣ.


Θέμα της εικόνας είναι η σωτηρία ενός αγοριού, του Σπυρίδωνος Βούλγαρη, που έπεσε από μεγάλο ύψος και σώθηκε πρεσβείαις του Αγίου Λουκιανού. Δεξιά εικονίζεται το σπίτι από το οποίο πέφτει ο μικρός Βούλγαρης και αριστερά ο ίδιος γονατιστός με τα χέρια ενωμένα μπροστά στον Άγιο Λουκιανό, ενώ το γεγονός αφηγήται το ακόλουθο στιχούργημα, γραμμένο χαμηλά μέσα σε μακρόστενο πλαίσιο: 

ΔΕΚΑΣ ΗΡΩΙΚΗ.

ΦΕΥ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΩ ΠΡΟΠΕΤΕΙΑΣ,ΘΥΡΙΔΟΣ ΕΚ ΤΕ ΠΑΙΣ ΩΣ ΑΠΡΟΣΕΧΗΣ, ΠΕΣΕΝ ΕΣ ΠΕΤΡΑΣ ΠΟΛΥΚΝΙΣΣΟΥΣ, ΚΑΛΑΜΩΝ, ΟΥ ΘΡΑΥΣΘΕΝΤΟΣ, ΕΡΕΙΣΑΣ ΩΝ ΑΝΑ ΘΑΡΣΕΙ, ΜΑΡΤΥΡ Δ´Ο ΧΡΙΣΤΟΥ, ΕΛΕΕΙ ΤΟΝ ΜΕΙΡΑΚΑ ΔΕΡΚΩΝ ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, ΚΟΥΦΙΖΕΙ ΤΙΤΡΩΣΕΙΣ ΦΘΙΝΟΒΙΟΥΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙ ΠΕΠΤΩΤΟΣ ΡΙΜΦΑ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΑΦ ΥΨΟΥΣ. ΤΩ ΔΩΡΕΙΤΑΙ ΠΟΘΟΙΝΟΝ ΓΕΝΝΗΤΩΡΣΙ ΔΕ, ΒΙΟΝ ΤΡΕΙΣ ΟΔΥΝΗΡΑΣ ΑΜΕΡΑΣ ΑΥΤΑΡ ΤΡΕΙΣ ΜΕΤΑ ΝΥΚΤΑΣ, ΕΙΝ ΑΙΣ ΠΑΙΔΙΣΚΟΝ ΤΕ -13- ΚΑΤΕΙΧΕ ΗΔ ΑΙΣΘΗΣΕΟΣ ΗΔ -14- ΚΑΡΤΟΥΣ.

Το σπίτι από το οποίο πέφτει το αγόρι είναι ζωγραφισμένο με πολλές λεπτομέρειες. Διώροφο, με δίκληνη κεραμοσκεπή στέγη, κάτω από την οποία εξέχει χαρακτηριστικό γείσο, είναι επιχρισμένο με υπόφαιο κονίαμα. Στη μακρά πλευρά του υσογείου υπάρχουν τρεις δίφυλλες πόρτες με ορθογώνιο λίθινο πλαίσιο, από τις οποίες η αριστερή έχει μεγάλο σύρτη. Στον πρώτο όροφο ανοίγονται ορθογώνια παράθυρα πάλι με λίθινο πλαίσιο, με καφέ γρίλιες, Στα τζάμια των παραθύρων της στενής πλευράς σχηματίζονται κύκλοι. Στον τελευταίο όροφο τα παράθυρα είναι ίδιας κατασκευής, αλλά τετράγωνα, ανάμεσα τους είναι πακτωμένα φουρούσια, όπου είναι περασμένα καλάμια για το άπλωμα των ρούχων. Στο αριστερό παράθυρο φαίνεται το καλάμι που έσπασε, με αποτέλεσμα να βρεθεί το παιδί στο κενό. Άλλα φουρούσια συγκρατούν αριστερά μια τάβλα, όπου είναι τοποθετημένες γλάστρες. Στο δεξί παράθυρο της προσόψεως είναι στερεωμένο καφασωτό. Στον τελευταίο όροφο υψώνεται μεγάλη καπνοδόχος βενετικού τύπου, στη κορυφή της οποίας εξέχουν τρία αγγεία. Ο μικρός Σπυρίδων Βούλγαρης φορά άσπρο πουκάμισο, κόκκινο επενδύτη, πορτοκαλί παντελόνι, γαλάζιες κάλτσες και μαύρα παπούτσια με κόκκινα τακούνια.





MADONNA DELL ORTO, 1648 KΕΡΚΥΡΑ, ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ



Στη κάτω αριστερή γωνία ένας νέος άνδρας-αναθέτης- γονατιστός στρέφεται προς τη Θεοτόκο σταυρώνοντας τα χέρια. Δίπλα η αναθηματική επιγραφή  VOTO F.D´ (A)NNO 1648. Στα δεξιά στο ύψος του ώμου της παναγίας, είναι ζωγραφισμένη μια δικάταρτη γαλέρα με σημαίες, κουπιά και λευκά πανιά. Ο αφιερωτής, ιταλός καθολικός ζητεί από το ζωγράφο να φιλοτεχνήσει τη ΜADONNA DEL ORTO που είχε ενδεχομένως επικαλεστεί.



ΆΓΙΟΣ ΚΟΡΔΑΤΟΣ, 1708, ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΝΤΙΒΟΥΝΙΩΤΙΣΣΑΣ



Στο κάτω μακρόστενο διάχωρο ένα γκρίζο άλογο με κόκκινη σέλα καλπάζει δεξιά. Από τον αναβολέα κρέμεται η δεξιά μπότα του καβαλάρη, που έχει πέσει ανάσκελα, με τα χέρια απλωμένα. Φορά φράγκικο καστανό επενδύτη, κόκκινο παντελόνι και άσπρες κάλτσες και υποδήματα. Από τη μέση του κρέμεται το σπαθί του. Η περούκα του έχει πέσει πίσω, αφήνοντας ακάλυπτο το κουρεμένο κεφάλι του. Το γυμνό τοπίο ποικίλλουν τρία δέντρα και λίγα χόρτα.



ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΣΣΩΠΙΤΡΑ , 17ος ΑΙΩΝΑΣ , Ι.Ν. ΥΠΑΠΑΝΤΗΣ


Η εικόνα είναι αφιέρωμα προς τη Παναγία τη Κασσωπίτρα του ναυτικού που μέτεσχε στη ναυμαχία, η οποία εικονίζεται στο κάτω διάχωρο.

Στο κάτω διάχωρο είναι ζωγραφισμένη η ναυμαχία ανάμεσα σε τουρκικά καράβια, που φέρουν κόκκινη σημαία με δύο λευκά μισοφέγγαρα, και σε χριστιανικό καράβι, στο κέντρο δεξιά, που έχει υψωμένη κόκκινη σημαία με σταυρό. Η φουρτουνιασμένη θάλασσα έχει πράσινο χρώμα. Κόκκινες λάμψεις βγαίνουν από τα στόμια των κανονιών. Ανάμεσα στα διάχωρα είναι γραμμένη με κόκκινο πάνω στο χρυσό βάθος η επιγραφή: 

δέησις του δούλου του Θεού Ευστάθιου Κουβαρά.




Θεόδωρου Πουλάκη. Θεοτόκος Βρεφοκρατούσα και θαύμα της Κασσωπίτρας, 1670 ,Κασσιόπη



Στο κάτω διάχωρο η Παναγία εγγίζει τα μάτια γονατιστού μεσόκοπου άντρα με καστανή γενειάδα, ντυμένου κόκκινο πουκάμισο και πράσινο παντελόνι, που σταυρώνει τα χέρια μπροστά στο στήθος. Πίσω υψώνεται μια τυπική μονόκλιτη επτανησιακή βασιλική με καμπαναριό, ενώ δεξιά εικονίζονται δύο πηγάδια μέσα σε κήπο και μισοερειπωμένο κάστρο σε βραχώδες ύψωμα. Τη σκηνή εξηγεί επιγραφή γραμμένη με κόκκινα κεφαλαία στην επάνω αριστερή γωνία : 

ΟΥΤΟC ΕΙΝΑΙ Ο CΤΕΦΑΝΟC ΔΟΥΛΟC ΘΕΟΥ ΔΙΑΒΟΛΗ Η ΔΙΚΑΙΟCΥΝΗ ΤΟΥC ΟΦΘΑΛΜΟΥC ΕΞΟΡΥΞΕ ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥCΑC ΔΕ ΕΝ ΤΟ ΝΑΩ ΤΗC ΘΕΟΜΗΤΟΡΟC ΟΜΑΤΩΘΙ ΠΑΡΑΔΟΞΟC. 

Την εικόνα αφιέρωσε στο προσκύνημα της Κασσιώπης ο ίδιος ο ζωγράφος, σε ανάμνηση διασώσεως του από μεγάλη τρικυμία με τη βοήθεια της Κασσωπίτρας. Σχετική είναι η μικρογραμματική επιγραφή στη κάτω δεξιά γωνία.

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΠΟΥΛΑΚΗΣ ΔΙΑΠΛΕΩΝ ΚΛΥΔΩΝΙ ΧΑΛΕΠΩ ΠΕΡΙΠΕΠΤΩΚΕ ΠΡΟΣΚΑΛΕΣΑΜΕΝΟΣ ΔΕ ΤΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΑΖΟΠΙΤΡΑΣ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑΝ ΕΥΡΕΝ ΑΥΤΗΝ ΤΑΧΥΝΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΙΝ ΔΙΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΕΝΕΚΑ ΤΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΙΔΙΑΙΣ ΧΕΡΣΙΝ ΕΠΟΙΗΣΕ ΜΑΙΩ. 



copyright Έλενα Παπάζη


Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2020

Το Άλογο ως Μούσα Της Ζωγραφικής Τέχνης

  


Τα άλογα άρματος του Ήλιου




  Η φιγούρα του εμφανίζεται για πρώτη φορά σε προϊστορικές ζωγραφιές σπηλιών της λίθινης εποχής εκτιμώμενες περίπου 17.000 ετών.
Και η μορφή του επακολούθησε να εμπνέει κα να αποτυπώνεται σε ολόκληρη την ιστορία της τέχνης. Και καθώς αποτυπώνονταν η όψη του στα έργα μεγάλων ζωγράφων στο πέρασμα των ετών αποτυπωνόνταν και η δράση, η θέση και ο χαρακτήρας του στη ζωή.




   Η εικόνα των ίππων ήταν κοινή στην αρχαία αιγυπτιακή και ελληνική τέχνη, με πιο εκλεπτυσμένες εικόνες και με μεγαλύτερη γνώση της ανατομίας του σώματος.
Εμφανίστηκαν αρχικά στην αρχαία Ελλάδα και σε μεταγενέστερο χρόνο στο ρωμαϊκό έργο.  




    Η ελληνική μυθολογία υιοθέτησε στα χρονικά της άλογα αθάνατα, περίφημα για τη ταχύτητα τους, γεννημένα από τιτάνες ,θεούς, φαινόμενα και τέρατα, με ικανότητες όπως να μιλούν προφητικά ώστε να αποτρέπουν ακόμη και πολέμους. Να συμμετέχουν στη σχεδίαση του άρματος κατά τον Τρωικό πόλεμο, να σέρνουν με ακλόνητη δύναμη τα άρματα των Διοσκούρων και του ήλιου. Να λειτουργούν ως τιμωροί όπως τα ανθρωποφάγα άλογα του Διομύδη με τους χάλκινους σιαγόνες .


Τα ανθρωποφάγα άλογα του βασιλιά Διομύδη.






     Ο φτερωτός Πήγασος που συμβόλιζε αλληγορικά το θαλάσσιο νέφος -ως γιος του Πωσειδώνα- όπου ανήλθε στον Όλυμπο, στην έδρα των Αθανάτων, και διέμενε στην υπηρεσία του Δία χρησιμοποιούμενος για την μεταφορά των κεραυνών από το εργαστήριο του Ηφαίστου. Λατρεύτηκε ως θεότητα.


Πήγασος και ΑΘηνά


   Πολλές υπήρξαν οι παραστάσεις του Πήγασου κυρίως σε νομίσματα και δακτυλιόλιθους κατά τους Μυκηναϊκούς χρόνους μέχρι και τους τελευταίους Ρωμαϊκούς ως άλογο με πτέρυγες. Και αυτό αντικατοπτρίζει την αγάπη των ανθρώπων και την αξία που του είχαν δώσει γνωρίζοντας το μέσα απο τους μύθους ως ένα ακέραιο χαρακτήρα τιμώντας το σαν άνθρωπο. 






   Aνάμεσα στα μυθικά πλάσματα που δημιουργήθηκαν με τη μορφή αλόγου ήταν και ο μονόκερoς . Ένα μυθικό ον με ένα κέρατο στο μέτωπο, συνήθως άγριο και αδύνατο να πιαστεί. Έχει ταυτιστεί με την αγνότητα ενώ στον Μεσαίωνα συμβόλιζε το Άγιο Πνεύμα αλλά και τον Διάβολο. 






   Οι κένταυροι, επίσης μυθικά πλάσματα, οι οποίοι στην ιστορία και την τέχνη απεικονίζονται μεν ανθρωπόμορφοι, ως ιδιοσυγκρασίες, όμως, φαίνεται πως δεν ήταν αρκετά ισορροπημένοι και παρουσιάζονται ως είδη πρωτόγονα, που όφειλαν περισσότερα στη ζωική φύση τους παρά στην ανθρώπινη κληρονομιά τους.
Η φαντασία των αρχαίων Ελλήνων τους ήθελε να έχουν σώμα αλόγου και από τον τράχηλο και πάνω στήθος, χέρια και κεφάλι ανθρώπου.








   Η γοητεία του πλάσματος για τη τέχνη της ζωγραφικής ήταν και είναι έμπνευση για τους καλλιτέχνες. Με το πέρασμα από τη μυθολογία στη πραγματικότητα, τα άλογα τα συναντάμε συχνά σε απεικονίσεις τους στη μάχη ως δυνάμεις πολέμου. Η στρατιωτική τέχνη απεικονίζει συχνά το άλογο στη μάχη με ιππικό, άμαξες και τοξότες αλόγων που εμφανίζονται ακόμα και σε σε αρχαία αντικείμενα.











Ναπολέων και Μαρένγκο.






    Το άλογο ήταν λιγότερο διαδεδομένο στην παλαιοχριστιανική και βυζαντινή τέχνη, βρισκόταν όμως εκεί για να απεικονίζεται ως πιστός σύντροφος αγίων της εκκλησίας και πολέμαχος για το καλό και του δίκαιο δηλώνοντας τη παρουσία του  κυρίαρχα στα θρησκευτικά θέματα

Έργο του Έλ Γκρέκο

Άγιος Δημήτριος




  Η περίοδος της Αναγέννησης που ξεκίνησε τον 14ο αιώνα έφερε μια αναβίωση του αλόγου στην τέχνη. 
    Τα άλογα εμφανίζονται συχνά σε έργα τέχνης μεμονωμένα, ως βάση για ένα σημαντικό άτομο, ή προσδεδεμένα σε ποικιλία ως τρόπος μεταφοράς.




    Οι περισσότερες σύγχρονες παραστάσεις σχετίζονται με ιπποδρομίες, την αθλητική τέχνη του αλόγου, ή  με την ιστορική παράδοση κάουμποϋ ή ιθαγενών της Αμερικής. Στο Ηνωμένο Βασίλειο συνεχίζονται οι απεικονίσεις κυνηγιού αλεπούδων και νοσταλγικών αγροτικών σκηνών με άλογα. 

 




 
    Στην εποχή του Μπαρόκ καθιερώθηκε η παράδοση της προσωπογραφίας των ιπποειδών, με καλλιτέχνες όπως ο Peter Paul Rubens, ο Anthony van Dyck και ο Diego Velázquez να απεικονίζουν βασιλικά θέματα πάνω στα βουνά τους. 










   Γεννημένος το 1724 ο Φραντς Μαρκ  συνδέθηκε τόσο με τα ιππικά του θέματα που ήταν γνωστός ως "ζωγράφος αλόγων".  Τα βιβλία του με τα ανατομικά σχέδια του αλόγου βοήθησαν καλλιτέχνες κατά την εποχή του ρομαντισμού. 

Φραντς Μαρκ


Φραντς Μαρκ



   Οι φωτογραφικές μελέτες του Eadweard Muybridge για την κίνηση των ζώων είχαν επίσης τεράστια επιρροή στην τέχνη, καθώς επέτρεψαν στους καλλιτέχνες να κατανοήσουν καλύτερα τα άλογα. 
 

   Σημαντική η παρουσία τους ακόμα στα παιδικά παραμύθια να μαγνητίζουν τη φαντασία των παιδιών γεμίζοντας τα με θάρρος και τόλμη μέσα στη μαγεία και τις λαϊκές αφηγήσεις των θρύλων που μετατράπηκαν σε λογοτεχνικά εικονογραφημένα έργα








    Η πορεία τους στους αιώνες δείχνει τη δύναμη τους αμετάβλητη από θεότητες προφήτες, πολέμιστές, αθλητές, εργάτες, συνοδοιπόρα, πιστοί σύντροφοι χωρίς κανέναν αποσυμβολισμό στο πέρασμα των χρόνων και χωρίς στιγμή να χάσουν τον αριστοκρατικό τους χαρακτήρα, στεκόμενα στη ζωγραφική σκηνή ισότιμα με την ανθρώπινη μορφή.






copyright Έλενα Παπάζη


Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2020

Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΤΗΝ ΩΡΟΛΟΓΟΠΟΙΙΑ

  

Για χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι ασχολούνταν με την εφεύρεση διάφορων  μηχανουργημάτων ώστε να καταφέρουν να προσδιορίζουν το χρόνο. Κλεψύδρες, μηχανισμοί νερού που προσπαθούσαν να υπολογίσουν την ώρα, η κίνηση του ήλιου στον ουρανό, το άναμα ενός κεριού μέχρι τη στιγμή που θα σβήσει.                                Έτσι και η ιστορία της ζωγραφικής φτάνει απο το παρελθόν σε αντικείμενα από προϊστορικούς ανθρώπους και εκτείνεται σε όλους τους πολιτισμούς. Σε όλη την κουλτούρα, σε ηπείρους και χιλιετίες, η ιστορία της ζωγραφικής και της ωρολογοποιίας είναι ένας συνεχής ποταμός δημιουργικότητας που όταν φτάνει η ένωση αυτών των δυο τεχνών μας δίνει ένα από τα πιο  όμορφα αποτελέσματα.



THE DREAM, FRANZ MARC, 1912



Ο Franz Marc παρέχει στο The Dream μια αριστοκρατική αντανάκλαση του «οργανικού ρυθμού ... όλων των πραγμάτων», τονίζοντας την επίγνωσή του για τις Κυβιστικές θεωρίες. Η σύνθεση είναι δομημένη γύρω από δυναμικές γραμμές που ακτινοβολούν προς τα έξω από τη γυναικεία φιγούρα στο προσκήνιο, γυμνή και κοιμισμένη, γίνεται σύμβολο της αρμονίας μεταξύ του ανθρώπινου κόσμου και του ζωικού κόσμου. Τα ποικίλα πλάσματα που την περιβάλλουν φαίνεται να είναι το προϊόν του ονείρου της. Ο Μαρκ χρησιμοποιεί χρώματα με συμβολικές σημασίες: το μπλε, για παράδειγμα, αντιπροσωπεύει τι είναι αρσενικό και πνευματικό, ενώ το κίτρινο συμβολίζει τη θηλυκότητα και τη ζεστασιά.



SLEEPY GARDEN




The rape of Helene, Guido Reni  1631


Ο έρωτας του Guido Reni από το έργο  «Η Απαγωγή της Ελένης» βρίσκει το δρόμο του στο Fleche D'amour, δείχνοντας προς τη σωστή κατεύθυνση: μια κόκκινη καρδιά, που δείχνει την ημερομηνία να ερωτευτεί (ξανά).



Fleche D 'amour






BALTHASAR VAN DER AST 

Chinese Vase With Flowers, Shells and Insects (1628)

Kινέζικο βάζο με λουλούδια, κοχύλια και έντομα













VIVA LA VIDA FRIDA KAHLO, 1954


Το Viva la Vida, είναι ένα πολύ σημαντικό έργο τέχνης, καθώς είναι γνωστό ότι είναι ο τελευταίος πίνακας που έκανε η Frida Kahlo . Παρά την επιδείνωση της υγείας της, ο τίτλος αυτού του έργου είναι αφιέρωμα στη ζωή. Οι καρποί και ο τρόπος με τον οποίο ζωγραφίζονται είναι συναρπαστικοί, λόγω του ζωηρού κόκκινου χρώματος στα καρπούζια, και της φράσης που έγραψε η καλλιτέχνης οκτώ ημέρες πριν πεθάνει.




Οι συμβολισμοί στο μοτίβο του καντράν είναι πολλοί, καθώς περιέχει εκτός από τη προσωπογραφία της, όπου η Μεξικάνα καλλιτέχνης έγινε γνωστή μέσα από τις σουρεαλιστικές απεικονίσεις του εαυτού της,  το προτότυπο ελεύθερο στυλ με τα μεγάλα λουλούδια ως αξεσουάρ του ιδιαίτερου χτενισματός της που είναι επηρεασμένο από από τους πολιτισμούς που αναπτήχθηκαν στο Μεξικό. Ακόμα, στο καντράν μπορούμε να διακρίνουμε ένα ζωτικό σημείο του σώματος (καρδιά) που σχετίζεται απόλυτα με την δύσκολη αρχή της καριέρας της καθώς το 1926, ενώ ανάρρωνε από ένα ατύχημα η Φρίντα Κάλο ξεκίνησε για πρώτη φορά τα μαθήματα ζωγραφικής. Η οικογένειά της  δε μπορούσε να υποστηρίξει την καλλιτεχνική της δραστηριότητα οικονομικά, για αυτό και την προέτρεψαν να εικονογραφεί βιβλία ιατρικής όπου το μόνο που μπορούσε να εικονογραφεί ήταν μέλη και ζωτικά όργανα του ανθρώπινου σώματος. Το αφιέρωμα της για τη γεμάτη πόνο και λύπη ,ως επί το πλείστων, ζωή ήταν το Viva La Vida , ο τελευταίος της πίνακας με τα έντονα χρώματα των φρούτων στον οποίο έγραψε τη φράση ,Ζήτω Η Ζωή , οκτώ ημέρες πριν πεθάνει.





ΜARIE DE MEDICIS , FRANS POURBUS ,ΤΕΛΗ 17ου ΑΙΩΝΑ

MARIE DE MEDICIS, FII POURBUS, Τέλη 17ου αιώνα





Εκπροσωπείται σε ολόκληρο πορτρέτο της Μαρίας των Μεδίκων Βασίλισσας της Γαλλίας, φτιαγμένο από τον Frans II Pourbus τον νεότερο, στις αρχές του 17ου αιώνα και ζωντανεύει σε μια δημιουργία κραυγή για το Το Γαλλικό Βασιλικό Σπίτι, καθώς η Μαρία αλλάζει το χρώμα των μαλλιών της και το βαφεί με μπλε χρώμα στην απεικόνιση του ρολογιού.






ΟΙ 4 ΕΠΟΧΕΣ, The Seasons, Giuseppe Arcimboldo (1573) 






Οι εποχές είναι μια σειρά τεσσάρων πορτρέτων που ζωγράφησε ο Ιταλός καλλιτέχνης Giuseppe Arcimboldο από το 1563 εως το 1573. Αυτά τα πορτραίτα αποτελούν μια δόξα του σπιτιού Habsburg σε μια εποχή που η ιταλική καρικατούρα, αγαπητή στο Leonardo Da Vinci, είναι στη μόδα. Ο Arcimboldo χρησιμοποιεί μια μεγάλη ποικιλία φυτών για να μαρτυρήσει την έκταση των εδαφών της αυτοκρατορικής οικογένειας και καταφέυγει στην αλληγορία των εποχών για να σηματοδοτήσει τη μονιμότητα της αυτοκρατορείας τους. Αυτα τα πορτραίτα είναι μέρος του έργου τέχνης που είναι από τα πιο διάσημα της αναγεννησιακής χρονικής περιόδου και συγκεντρώθηκαν για να φτιάξουν ένα μοναδικό σχέδιο.












Η αίθουσα τέχνης ,The viewing gallery of Ancient Rome, Giovanni Paolo Panini (1757) 

Το λαδι σε καμβά του Giovanni Paolo Panini είναι μια μπαροκ κατάσταση ενός καπρίτσιου, μιας ιδιοτροπίας (μερικώς φανταστικό τοπίο) Απεικονίζει λεπτομερώς ένα μεγάλο δωμάτιο που στεγάζει μια συλλόγη φανταστικών έργων ζωγραφικής που απεικονίζουν διαφορετικά μέρη και κτίρια της αρχαίας Ρώμης, καθώς και αναπαραγωγές γλυπτών Ρωμαίων καλλιτεχνών.






 Η ΣΤΕΨΗ ΤΟΥ ΝΑΠΟΛΕΩΝΤΑ ,Jacques-Louis David’s, Sacre of Napoléon (1807)


Ο πίνακας του Γάλλου καλλιτέχνη Jacques-Luis David o οποίος ήταν ο επίσημος ζωγράφος του Ναπολέοντα, απαθανατίζει τη στέψη της αυτοκράτειρας Josephine στο καθεδρικό ναό της Παναγίας των Παρισίων στις 2 Δεκεμβρίου 1804. Ο David εικονογραφεί αυτόν τον καμβά έτσι ώστε όλα τα μάτια να συγκλίνουν προς τον Ναπολέοντα στο κέντρο της σύνθεσης και όχι στην αυτοκράτειρα.








Liberty Leading the People, EUGENE DELACROIX, 1830


Μέχρι τη στιγμή που ο Delacroix ζωγράφησε το Liberty Leading The People, ήταν ο ήδη αναγνωρισμένος ηγέτης του Ρομαντικού Σχολείου στη γαλλική ζωγραφική. Ο Delacroix ο οποίος γεννήθηκε καθώς η εποχή του Διαφωτισμού έδινε τη θέση της στις ιδέες και το στυλ του ρομαντισμού απέρριψε την έμφαση στο ακριβές σχέδιο που χαρακτήριζε την ακαδημαϊκή τέχνη της εποχής του, και αντ' αυτού έδωσε νέα σημασία στο ελεύθερο βουρτσισμένο χρώμα. Ο Delacroix ζωγράφησε το έργο του το φθινόπωρο του 1830. Σε μια επιστολή προς τον αδερφό του με ημερομηνία 21 Οκτωβρίου, έγραψε << Η κακή μου διάθεση εξαφανίζεται χάρη στη σκληρή δουλειά. Έχω ξεκινήσει ένα σύγχρονο θέμα - ένα οδόφραγμα. Και άν εγώ δε πάλεψα για τη χώρα μου τουλάχιστον θα τη ζωγραφήσω.>>









HENRY IV, FRANS POURBUS




Στο ρολόι απεικονίζεται ο βασιλιάς Χένρι ΙV από το ολόσωμο πορτραίτο που φιλοτεχνήθηκε απο τον Frans Pourbus  την ίδια χρονική περίοδο που ετοίμαζε το έργο της βασίλισσας Μαρίας των Μεδίκων με ένα ζευγάρι φωτεινά-κόκκινα γυαλιά.



Rigaud Louis XIV 1701



Άλλο ένα ρετρό στυλ τέχνης Το ρολόι "I am the King" είναι εμπνευσμένο από τον περίφημο πίνακα "Louis XIV". Υπερβαίνει τους περιορισμούς του χρόνου, του χώρου και της περιοχής. Ο βασιλιάς στο καντράν φορά γυαλιά ηλίου και ψηλό καπέλο για να δείξει το στυλ του δρόμου, κι έτσι καταφέρνει να υφαίνει το μέλλον της φαντασίας σε μια μικρή ιστορία και επιστρέφει παγκόσμια αριστουργήματα στην καθημερινή ζωή με μοντέρνα φίλτρα.







 Joconde the Mona Lisa











ΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ ΤΟΥ VAN GOGH
































































MOMA


The Starry Night (1889) του Vincent van Gogh








 Hope, II (1907-1908) του Gustav Klimt



The Dream (1910) του Henri Rousseau






The City and Design, The Wonders of Life on Earth, Isamu Kurita (1966) του Tadanori Yokoo





copyright Έλενα Παπάζη