The Adventures of Tin tin, η σειρά κόμικς από τον Βέλγο γελοιογράφο Hergé. Ο Τεν τεν είναι ένας ρεπόρτερ που ταξιδεύει σε ολόκληρο τον κόσμο με τον σκύλο του. Ο χαρακτήρας δημιουργήθηκε το 1929 και εισήχθη στο Le Petit Vingtième, ένα εβδομαδιαίο ένθετο νέων για τη βελγική εφημερίδα Le Vingtième Siècle.
Εμφανίζεται ως νεαρός άνδρας, περίπου 14 έως 19 ετών με στρογγυλό πρόσωπο και χτένισμα. Ο Τεν τεν έχει μια οξεία διάνοια, μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του και είναι ειλικρινής, αξιοπρεπής, συμπονετικός και ευγενικός. Μέσω της ερευνητικής αναφοράς, της γρήγορης σκέψης και της καλής φύσης, ο Tεν τεν είναι πάντα σε θέση να λύσει το μυστήριο και να ολοκληρώσει την περιπέτεια.
Σε αντίθεση με τους πιο πολύχρωμους χαρακτήρες, η προσωπικότητα του Τεν τεν είναι ουδέτερη, γεγονός που επιτρέπει στον αναγνώστη όχι μόνο να παρακολουθεί τις περιπέτειες αλλά να συμμετέχει στην ιστορία. Ο δημιουργός του Τεν τεν πέθανε το 1983, ωστόσο ο χαρακτήρας παραμένει δημοφιλής ως λογοτεχνική φιγούρα.
Ο Hergé κατά τη διάρκεια της πρώιμης φοίτησής του στη μέση του Α 'Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι γερμανικοί στρατοί κατέλαβαν το Βέλγιο, είχε σχεδιάσει στο περιθώριο των σχολικών του βιβλίων εργασίας το καλούπι ενός ανώνυμου νεαρού μαχόμενου άνδρα. Αργότερα σχολίασε ότι αυτά τα σχέδια απεικόνιζαν έναν γενναίο και τολμηρό χαρακτήρα που χρησιμοποιούσε τη νοημοσύνη και την ευφυΐα του εναντίον των αντιπάλων.
Ο Hergé επηρεάστηκε επίσης από τη φυσική εμφάνιση και τους τρόπους του μικρότερου αδελφού του Paul, ο οποίος είχε στρογγυλό πρόσωπο και χτένισμα. Ο Paul όταν αργότερα προσχώρησε στο στρατό, δέχονταν χλευασμούς από συναδέλφους αξιωματικούς όταν έγινε φανερή η πηγή της οπτικής έμπνευσης του αδερφός του.
Το 1898, ο Benjamin Rabier και ο Fred Isly δημοσίευσαν μια εικονογραφημένη ιστορία με τίτλο Tintin-Lutin ("Tintin the Goblin"), στην οποία παρουσίαζαν ένα μικρό αγόρι με το όνομα Tintin, που είχε στρογγυλεμένο πρόσωπο. Ο Hergé ισχυρίστηκε ότι ο τρόπος με τον οποίο ζωγράφισε ο Rabier τον επηρέασε, αν και ορκίστηκε ότι δεν γνώριζε την ύπαρξη του Tintin-Lutin έως ότου ένας από τους αναγνώστες του τον ενημέρωσε για την ομοιότητα το 1970.
Ο Hergé είχε δει το νέο στυλ των αμερικανικών κόμικς και ήταν έτοιμος να το δοκιμάσει. Το νέο κόμικ του Τίντιν θα ήταν ένα γελοιογραφίμα ταινίας με διάλογο σε συννεφάκια ομιλίας και σχέδια που διηγούνταν την ιστορία. Ο νεαρός δημοσιογράφος Tintin θα έχει το ερευνητικό πνεύμα των Londres, τις ταξιδιωτικές ικανότητες του Huld και την υψηλή ηθική θέση του Totor.
Ο Tintin εμφανίστηκε αφού ο Hergé πήρε την πρώτη του δουλειά στην καθολική εφημερίδα Le Vingtième Siècle ("The Twentieth Century"), όπου ο σκηνοθέτης του τον ζήτησε να δημιουργήσει ένα νέο σειριακό κόμικ για το συμπλήρωμα της Πέμπτης για νέους αναγνώστες, Le Petit Vingtième. Ο Abbe Wallez πίστευε ότι αυτοί οι χαρακτήρες θα μπορούσαν να αναπτυχθούν περαιτέρω, και ζήτησε από τον Hergé να χρησιμοποιήσει χαρακτήρες σαν αυτούς για μια περιπέτεια που θα μπορούσε να σειριοποιηθεί στο Le Petit Vingtième. Ο Hergé συμφώνησε, δημιουργώντας το The Adventures of Tintin. Οι εικόνες των Tintin και Snowy εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στο ένθετο νέων στις 4 Ιανουαρίου 1929, σε μια διαφήμιση για την επερχόμενη σειρά.
Ο Tintin δημιουργήθηκε απλώς "ως αστείο μεταξύ φίλων, ένας νεαρός άνδρας που τρέχει με έναν λευκό σκύλο - αλεπού τεριέ στο πλάι του, ξεχασμένος την επόμενη μέρα." Ο Hergé δεν εξήγησε ποτέ γιατί επέλεξε το Tintin ως το όνομα του χαρακτήρα. Είχε χρησιμοποιήσει προηγουμένως τον αλλιματισμό με το όνομα ενός προηγούμενου χαρακτήρα του, Totor. Ο Μάικλ Φαρ εικάζει ότι ο Χέργκε το είχε υιοθετήσει από τον Τίντιν Λε Λούτιν του Ραβέιρι, αν και ο Χέργκε επέμεινε ότι δεν έμαθε αυτό το βιβλίο μέχρι το 1970. Η ηλικία του Τεν τεν δεν καθορίζεται ποτέ. Σε όλη την περιπέτεια, που δημοσιεύτηκε πάνω από 50 χρόνια, παρέμεινε νεανικός. Το 1970, ο Hergé σχολίασε ότι "Για μένα, ο Tintin δεν έχει ηλικία.
Από την πρώτη περιπέτεια του, ο Τεν τεν, ζει τη ζωή ενός ρεπόρτερ εκστρατείας. Στέλνεται στη Σοβιετική Ένωση, όπου γράφει στον συντάκτη του μια αποστολή. Ταξιδεύει στο Κονγκό, όπου ασχολείται με το φωτορεπορτάζ. Καθώς οι περιπέτειες του συνεχίζονται, ο Τεν τεν φαίνεται λιγότερο συχνά να αναφέρεται δημοσιογραφικά και θεωρείται πιο συχνά ως ντετέκτιβ. Ακολουθώντας την ερευνητική του δημοσιογραφία από το διαμέρισμά του στο No. 26 Labrador Road. Άλλοι χαρακτήρες τον αναφέρουν ως Σέρλοκ Χολμς, καθώς έχει μια οξεία διάνοια, ένα μάτι για λεπτομέρεια και τις δυνάμεις της αφαίρεσης.
Ο Hergé συνόψισε τις ικανότητες του Tintin: «ήρωας χωρίς φόβο ή επίπληξη». Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ο Tεν τεν είναι γρήγορος στοχαστής και αποτελεσματικός διπλωμάτης. Είναι απλά ένας παντοδύναμος, καλός σχεδόν σε όλα, κάτι που θα ήθελε να είναι ο ίδιος ο Hergé.
Casper the friendly ghost
Ο Casper είναι ένα ευχάριστο, ευπαρουσίαστο και ημιδιαφανές φάντασμα αλλά συχνά επικρίνεται από τους τρεις κακούς θείους του, το Ghostly Trio.
Ο χαρακτήρας εμφανίστηκε σε 55 θεατρικά κινούμενα σχέδια που έγιναν μεταξύ 1945 και 1959. Ο χαρακτήρας έχει εμφανιστεί σε κόμικς που εκδόθηκαν από τον Harvey το 1952, και ο Harvey αγόρασε τον χαρακτήρα ολοκληρωτικά το 1959. Ο Casper έγινε ένας από τους πιο δημοφιλείς χαρακτήρες, με δεκάδες τίτλους κόμικς.
Δημιουργήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1930 από τους Seymour Reit και Joe Oriolo , οι πρώτοι επινόησαν την ιδέα για τον χαρακτήρα και ο δεύτερος παρείχε εικονογραφήσεις. Αρχικά προοριζόταν ως βάση για ένα βιβλίο ιστοριών για παιδιά του 1939, στην αρχή υπήρχε λίγο ενδιαφέρον για την ιδέα τους.
Όταν ο Reit έλειπε σε στρατιωτική θητεία κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου πριν από την κυκλοφορία του βιβλίου, ο Oriolo πούλησε τα δικαιώματα του βιβλίο στο τμήμα κινούμενων σχεδίων Paramount Pictures ' Famous Studios για συνολικά 175 $. Αυτή η εφάπαξ πληρωμή ήταν ότι έλαβε, χάνοντας ένα μερίδιο των εσόδων που θα κέρδιζε από τις ταινίες, τα κόμικς και τα επόμενα εμπορεύματα.
Το Friendly Ghost , το πρώτο Noveltoon με το Casper, κυκλοφόρησε από το Paramount το 1945 με μερικές διαφορές από το βιβλίο. Στην προσαρμογή κινουμένων σχεδίων, ο Casper είναι ένα χαριτωμένο παιδί-φάντασμα με προφορά της Νέας Υόρκης που κατοικεί σε ένα στοιχειωμένο σπίτι μαζί με μια κοινότητα φαντασμάτων ενηλίκων που απολαμβάνουν να φοβούν τα προς το ζην.
Ο Casper, ωστόσο, είναι ένας μη συμμορφωτής μεταξύ φαντασμάτων καθώς θα προτιμούσε να κάνει φιλίες με ανθρώπους.
Απογοητευμένος, ο Κάσπερ προσπαθεί ανεπιτυχώς να αυτοκτονήσει (προφανώς ξεχνώντας ότι είναι ήδη νεκρός) ξαπλωμένος σε μια σιδηροδρομική πίστα, πριν συναντήσει δύο παιδιά που ονομάζονται Bonnie και Johnny που γίνονται φίλοι του. Η μητέρα των παιδιών, προφανώς χήρα και φτωχή, στην αρχή φοβάται τον Casper, αλλά αργότερα τον καλωσορίζει στην οικογένεια αφού εκφοβίζει ακούσια έναν άπληστο ιδιοκτήτη, ο οποίος, απρόθυμος να κατέχει ένα «στοιχειωμένο» σπίτι, σκίζει την υποθήκη και της δίνει το σπίτι εντελώς.
Το Casper δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά σε μορφή κόμικς τον Αύγουστο του 1949 από τις Εκδόσεις St. John , για πέντε τεύχη μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1951.
Spirou and Fantasio
Το Spirou & Fantasio είναι ένα από τα πιο δημοφιλή κλασικά γαλλο-βελγικά κόμικς . Η σειρά λειτουργεί από το 1938. Έχει γραφτεί και σχεδιαστεί από μια διαδοχή καλλιτεχνών.
Οι Spirou και Fantasio είναι οι κύριοι χαρακτήρες της σειράς, δύο περιπετειώδεις δημοσιογράφοι που συναντούν φανταστικές περιπέτειες, με τη βοήθεια του κατοικίδιου σκίουρου του Spirou, Spip, και του φίλου του εφευρέτη, του Count of Champignac.
Το κόμικ δημιουργήθηκε αρχικά από τον Rob-Vel για την κυκλοφορία του Le Journal de Spirou στις 21 Απριλίου 1938, που εκδόθηκε από τους Éditions Dupuis . Ο κύριος χαρακτήρας ήταν αρχικά ένας υπάλληλος ασανσέρ για το ξενοδοχείο Μoustique, και παρέμεινε ντυμένος στα κόκκινα της γκρουμ στολής για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την λήξη της κατοχής.
Ο Spirou έχει έναν κατοικίδιο σκίουρο που ονομάζεται Spip, ο πρώτος υποστηρικτικός χαρακτήρας της σειράς, ο οποίος παρουσιάστηκε στις 8 Ιουνίου 1939 στο ιστορικό τόξο με τίτλο L'Héritage de Bill Money και απελευθερώθηκε στο τεύχος της επόμενης εβδομάδας, παρέμεινε παρουσία σε όλες τις ιστορίες του Spirou από τότε.
Με τις δυσκολίες της έκδοσης περιοδικών που προήλθαν με το ξέσπασμα του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου , ο Βέλτερ προσχώρησε στο στρατό και η σύζυγός του, Μπλάντ Ντουμουλίν, χρησιμοποιώντας το μαρκαδόρο του Ντέιβιν, συνέχισε το έργο του στο κόμικ, με τη βοήθεια του νεαρού Βέλγου καλλιτέχνης Luc Lafnet. Ο Spirou έγινε ιδιοκτησία του εκδότη Dupuis, οι οποίοι αγόρασαν τον χαρακτήρα από τον Rob-Vel το 1943, και έκτοτε η σειρά δεν ανήκε σε συγκεκριμένο συγγραφέα. Επομένως, ο τίτλος μεταβιβάστηκε στη συνέχεια σε διάφορους καλλιτέχνες και συγγραφείς.
Η πρώτη διαδοχή ήρθε το 1943 όταν ο Τζόζεφ Γκιλάιν, γνωστός με το στυλό Jijé , ανέλαβε τον χαρακτήρα. Το 1944 ο Jijé εισήγαγε έναν νέο χαρακτήρα, τον Fantasio , ο οποίος θα γινόταν ο καλύτερος φίλος και συν-τυχοδιώκτης του πρωταγονιστή. Κρατώντας πολλές καλλιτεχνικές δεσμεύσεις στο περιοδικό Spirou , ο Jijé προσπάθησε να μεταβιβάσει μεγάλο μέρος του έργου του και το 1946 έδωσε τη σειρά στον μαθητή του, τον νεαρό André Franquin , στη μέση της παραγωγής της ιστορίας Spirou.
Ο Franquin ανέπτυξε τη λωρίδα από μεμονωμένες φιγούρες και μικρές σειριακές σειρές σε μεγάλες περιπέτειες με πολύπλοκες πλοκές και συνήθως θεωρείται ως ο οριστικός συγγραφέας της ταινίας. Εισήγαγε μια μεγάλη γκάμα επαναλαμβανόμενων χαρακτήρων, ιδίως τον Count de Champignac , ηλικιωμένο επιστήμονα και εφευρέτη. ο τρελός επιστήμονας Zorglub. Ο ξάδερφος του Φαντάσιο και ο επίδοξος δικτάτορας Ζαντάφιο.
Μια δημιουργία του Franquin που συνέχισε αργότερα να αναπτύσσει δική της ζωή ήταν το Marsupilami , ένα φανταστικό πλάσμα που μοιάζει με μαϊμού με μια εξαιρετικά μακριά ουρά. Το Marsupilami εμφανίζεται στην πλειονότητα των ιστοριών των Franquin, ξεκινώντας το 1952 με τους Spirou et les héritiers . Στη σειρά, υιοθετείται από το ντουέτο και τους ακολουθεί παντού.
Η οικογένεια Addams
 |
Είναι μια σατιρική αντιστροφή της ιδανικής αμερικανικής οικογένειας του 20ού αιώνα μια περίεργη πλούσια αριστοκρατική φυλή που απολαμβάνει τη μακάβρια και φαινομενικά αγνοεί ή δεν ανησυχεί ότι άλλοι άνθρωποι τα βρίσκουν παράξενα ή τρομακτικά.
Αρχικά εμφανίστηκαν ως μια άσχετη ομάδα 150 γελοιογραφιών ενός πάνελ, περίπου τα μισά από τα οποία δημοσιεύθηκαν αρχικά στο The New Yorker μεταξύ του ντεμπούτου τους το 1938 και του θανάτου του Charles Addams το 1988.
Ο Τσαρλς Άνταμς ξεκίνησε ως γελοιογράφος στο The New Yorker με ένα σκίτσο ενός πλυντηρίου παραθύρων που έτρεξε στις 6 Φεβρουαρίου 1932. Τα κινούμενα σχέδια του συμπεριλαμβάνονταν τακτικά στο περιοδικό από το 1938.
Το 1946, ο Addams συναντήθηκε με τον συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Ray Bradbury, αφού σχεδίασε μια παράσταση για τη διήγηση του Bradbury "Homecoming" στο περιοδικό Mademoiselle , το πρώτο σε μια σειρά παραμυθιών που καταγράφουν μια οικογένεια τέρατων του Ιλλινόις, τους Elliotts.
Lucky Luke Comics
Ο Λούκυ Λουκ είναι δυτικής σειράς κόμικς που δημιουργήθηκε από τον Βέλγο σκιτσογράφο Morris το 1946. Ο Morris έγραψε τις σειρές μόνος του μέχρι το 1955, οπότε άρχισε η συνεργασία του με τον Γάλλο συγγραφέα René Goscinny . Η συνεργασία τους διήρκεσε μέχρι το θάνατο του Γκοσίνι το 1977. Στη συνέχεια, ο Μόρις χρησιμοποίησε αρκετούς άλλους συγγραφείς μέχρι το θάνατό του το 2001.
Η σειρά πραγματοποιείται στην Αμερικανική Παλιά Δύση των Ηνωμένων Πολιτειών. Πρωταγωνιστεί ο Lucky Luke, ένα όπλο που είναι γνωστό ως «άντρας που πυροβολεί γρηγορότερα από τη σκιά του», και το έξυπνο άλογό του Jolly Jumper . Ο Lucky Luke βρισκόταν ενάντια σε διάφορους κακούς, είτε φανταστικούς είτε εμπνευσμένους από την αμερικανική ιστορία ή τη λαογραφία. Οι πιο διάσημοι από αυτούς είναι οι αδελφοί Dalton , βασισμένοι χαλαρά στη συμμορία Dalton στις αρχές της δεκαετίας του 1890. Οι ιστορίες είναι γεμάτες με χιουμοριστικά στοιχεία που παρεμποδίζουν το δυτικό είδος .
Το Lucky Luke είναι μια από τις πιο γνωστές και δημοφιλείς σειρές κόμικς στην Ευρώπη. Έχει μεταφραστεί σε 23 γλώσσες. Η ιστορία κυκλοφόρησε για πρώτη φορά σε ένα περιοδικό Spirou από το 1946 έως το 1967, στο Pilote από το 1967 έως το 1973, στο Lucky Luke το 1974–75, στη γαλλική έκδοση του Tintin το 1975–76, και σε διάφορα άλλα περιοδικά από τότε.
 |
Asterix
"Asterix " είναι μια γαλλική σειρά κόμικς με Γαλατικούς πολεμιστές , οι περιπέτειες τους αφορούν τη μάχη τους με τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία κατά την εποχή του Ιούλιου Καίσαρα σε μια ιστορική αφήγηση για την εποχή μετά τους Γαλλικούς Πολέμους . Η σειρά εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο γαλλο-βελγικό περιοδικό Pilote στις 29 Οκτωβρίου 1959. Γράφτηκε από τον René Goscinny και απεικονίστηκε από τον Albert Uderzo μέχρι το θάνατο του Goscinny το 1977. Ο Uderzo ανέλαβε στη συνέχεια το γράψιμο μέχρι το 2009, όταν πούλησε τα δικαιώματα στην εκδοτική εταιρεία Hachette.
Η σειρά ακολουθεί τις περιπέτειες του χωριού των Γαλατών που αντιστέκονται στη ρωμαϊκή κατοχή. Το επιτυγχάνουν με ένα μαγικό φίλτρο , το οποίο παρασκευάστηκε από τον Getafix (Panoramix στη γαλλική έκδοση), το οποίο δίνει προσωρινά σε όποιον το λάβει υπερδυνάμεις. Οι πρωταγωνιστές, ο κύριος χαρακτήρας ο Asterix και ο φίλος του Obelix , που έχουν διάφορες περιπέτειες.
Η κατάληξη "-ix" και των δύο ονομάτων (καθώς και όλων των άλλων ψευδο-Γαλατών της σειράς) παραπέμπει στο επίθημα "-rix" (που σημαίνει "βασιλιάς") που υπάρχει στα ονόματα πολλών πραγματικών Γαλατών οπλαρχηγών όπως Vercingetorix , Orgetorix ,και Dumnorix.
Ο Asterix είναι ένα από τα πιο δημοφιλή γαλλο-βελγικά κόμικς στον κόσμο, με τη σειρά να μεταφράζεται σε 111 γλώσσες και διάλεκτους από το 2009
Mafalda
Είναι ένα comic strip της Αργεντινής. Παρουσιάζει ένα 6χρονο κορίτσι με το όνομα Μαφάλντα, το οποίο αντανακλά τη μεσαία τάξη της Αργεντινής και την προοδευτική νεολαία, ανησυχεί για την ανθρωπότητα και την παγκόσμια ειρήνη και έχει μια αθώα αλλά σοβαρή στάση απέναντι στα προβλήματα. Η κωμική ταινία έτρεξε από το 1964 έως το 1973 και ήταν πολύ δημοφιλής στη Λατινική Αμερική, την Ευρώπη, το Κεμπέκ και την Ασία. Η δημοτικότητά του οδήγησε σε βιβλία και δύο σειρές κινουμένων σχεδίων. Η Μαφάλντα έχει επαινηθεί ως αριστοτεχνική σάτιρα.
Ο καλλιτέχνης κωμικών ταινιών Quino δημιούργησε τη Mafalda το 1963. Είχε λάβει μια πρόταση από συναδέλφους καλλιτέχνες και το κόμικς θα ήταν μια κρυφή διαφήμιση για τη σειρά προϊόντων "Mansfield" της εταιρείας Siam Di Tella . Οι χαρακτήρες θα χρησιμοποιούσαν τα προϊόντα τους και όλοι τους θα είχαν ονόματα που ξεκινούν με "M". Ο Quino και ο Brascó προσέφεραν την κωμική ταινία στην εφημερίδα Clarín, αλλά εκείνη παρατήρησε τη φύση της διαφήμισης και δεν τη δημοσίευσε. Η μυστική διαφημιστική εκστρατεία δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, αλλά η Brascó δημοσίευσε τμήματα αυτών των κόμικς στο περιοδικό Leoplán .
Ο Julián Delgado, ανώτερος συντάκτης του περιοδικού Primera Plana , πρότεινε στον Quino να δημοσιεύσει το κόμικ, εάν αφαιρούσε τις διαφημίσεις. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό στις 29 Σεπτεμβρίου 1964. Αρχικά, περιελάμβανε μόνο τη Μαφάλντα και τους γονείς της.
Ένα εξάχρονο κορίτσι που συχνά αφήνει τους γονείς της άφωνους ρωτώντας για ώριμα ή περίπλοκα θέματα. Αν και χρησιμοποιεί τη νοημοσύνη της για να χειραγωγήσει τους γονείς της ώστε να την αφήσουν να κάνει ό, τι θέλει μερικές φορές, φαίνεται να είναι πολύ καλοκάγαθη και δίκαιη, και κάνει ό, τι μπορεί για την οικογένεια και τους φίλους της.
Η ιστορία και η αρχή της δημιουργίας των κόμικς.
Το Ally Sloper's Half Holiday έκανε το ντεμπούτο του στο βρετανικό περιοδικό χιούμορ Judy το 1867 και δημιουργήθηκε από τον CH Ross και απεικονίστηκε από τη γαλλίδα σύζυγο του Emilie de Tessier.
Το ασπρόμαυρο εβδομαδιαίο κόμικς Ally Sloper's Half Holiday , συνήθως οκτώ σελίδων, δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στις 3 Μαΐου 1884. Αργότερα ο χαρακτήρας πουλήθηκε και τα δικαιώματα μεταβιβάστηκαν στον Gilbert Dalziel, έναν χαράκτη και εκδότη του Judy .
Το εβδομαδιαίο κόμικς αναφέρεται ευρέως ως το πρώτο βιβλίο κόμικς ή περιοδικό που έχει κανονικό χαρακτήρα. Το Half Holiday βοήθησε στην καθιέρωση της οικονομικής βιωσιμότητας του μέσου και κωδικοποίησε τη βρετανική μορφή σε βαθμό ορατό πολλά χρόνια αργότερα σε δημοσιεύσεις όπως το Viz . Κατά τη διάρκεια του 1908, ο CH Chapman παρουσίασε τον χαρακτήρα του Ally Sloper. Ο Chapman ήταν πιο γνωστός ως καλλιτέχνης που σχεδίασε τον Billy Bunter από το 1911. Συνέχισε να απεικονίζει τον Billy Bunter σε βιβλία μέχρι τη δεκαετία του 1950.
The Yellow Kid
Το Yellow Kid είναι ένας αμερικανικός χαρακτήρας κόμικς που εμφανίστηκε το 1895-1898 από τον Τζόζεφ Πούλιτζερ, New York World, στην εφημερίδα της Νέας Υόρκης. Δημιουργήθηκε και σχεδιάστηκε από τον Richard F. Outcault στο κόμικ Hogan's Alley (και αργότερα με άλλα ονόματα), ήταν ένα από τα πρώτα κόμικς συμπληρώματος της Κυριακής Η χρήση των φράσεων μέσα σε μπαλόνια της Outcault στο Yellow Kid επηρέασε τη βασική εμφάνιση και τη χρήση μπαλονιών στα επόμενα κόμικς εφημερίδων.
Το Beano είναι το παλαιότερο βρετανικό παιδικό περιοδικό κόμικ , που εκδόθηκε από τον DC Thomson στο Dundee της Σκωτίας. Το κόμικ εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις 30 Ιουλίου 1938, και εκδόθηκε εβδομαδιαίως. Ένα από τα κόμικς με τις καλύτερες πωλήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο, μαζί με το The Dandy.
The Funnies
Το 1929, το Dell Publishing του George T. Delacorte Jr. , άρχισε να εκδίδει το The Funnies , το οποίο περιγράφεται από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως " ένθετο ταμπλόιντ εφημερίδας βραχύβιας διάρκειας ". Ο ιστορικός των κόμικς Ron Goulart παρουσιάζει το περιοδικό 16 σελίδων, τετράχρωμο.
Action Comics
Τον Ιούνιο του 1938 βγαίνει η πρώτη έκδοση της αρχικής λειτουργίας του κόμικ / περιοδικού Δράσης Comics. Διαθέτει την πρώτη εμφάνιση πολλών ηρώων κόμικς - κυρίως τη δημιουργία των Jerry Siegel και Joe Shuster , Superman. Θεωρείται ευρέως ότι είναι τόσο η αρχή ,του είδους ,του υπερήρωα όσο και το πιο πολύτιμο κόμικ στον κόσμο.
Το Action Comics ήταν μια ανθολογία και περιείχε έντεκα χαρακτηριστικά:
" Superman " των Siegel και Shuster."
''Chuck Dawson "από τον H. Fleming.
" Zatara Master Magician " του Fred Guardineer.
" South Sea Strategy " του καπετάνιου Frank Thomas.
" Sticky-Mitt Stimson " του Alger.
« Οι περιπέτειες του Μάρκο Πόλο » του Sven Elven.
" ' Pep' Morgan " του Fred Guardineer.
" Scoop Scanlon the Five Star Reporter " του Will Ely.
" Tex Thompson " του Bernard Baily.
" Stardust " του "The Star-Gazer".
" Odds 'N Ends " του Sheldon Moldoff.
Eξώφυλλα άλλων κόμικς που ξεκίνησαν ως ένθετα εφημερίδων.
 |
| Δημιουργήθηκε από τον συντάκτη-σχεδιαστή Stan Lee , τον συγγραφέα Larry Lieber και τον penciller-plotter Jack Kirby. Μια διαφορετική εκδοχή του μυθολογικού Thor είχε εμφανιστεί προηγουμένως στην Αφροδίτη # 12–13 (Φεβρουάριος – Απρίλιος 1951).Ιούνιος 1978, εξώφυλλο του John Buscema. |
 |
| Σειρά από κόμικς περιπέτειας και φαντασίας που πήρε το όνομά του από τον χαρακτήρα Corto Maltese, έναν περιπετειώδη ναυτικό. Δημιουργήθηκε από τον Ιταλό δημιουργό κόμικς Hugo Pratt το 1967. |
 |
| Ο Calvin, ένα άτακτο και περιπετειώδες αγόρι έξι ετών και ο Χόμπς, η σαρδονική τίγρης του. Βρίσκεται στις σύγχρονες προαστιακές Ηνωμένες Πολιτείες , η ταινία απεικονίζει τις συχνές σκανδαλιές του Καλβίν και τη πολύτιμη φιλία του με τον Χόμπς. Εξετάζει επίσης τις σχέσεις του Calvin με την οικογένεια και τους συμμαθητές του, ειδικά τη σχέση αγάπης / μίσους μεταξύ του και της συμμαθητής του Susie Derkins.Το εξώφυλλο των Calvin και Hobbes , η πρώτη συλλογή κόμικς, κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1987. |
 |
| H συγγραφέας γνωστή για τα 66 μυθιστορήματα ντετέκτιβ και τις 14 συλλογές διηγήσεων, ιδίως εκείνες που περιστρέφονται γύρω από τους φανταστικούς ντετέκτιβ Hercule Poirot και Miss Marple . |
 |
| Το Gaston είναι μια βελγική σειρά κόμικς ημέρας που δημιουργήθηκε το 1957 από τον Βέλγο γελοιογράφο André Franquin στο γαλλο-βελγικό περιοδικό κόμικς Spirou. Η σειρά επικεντρώνεται στην καθημερινή ζωή του χαρακτήρα Gaston Lagaffe. |
 |
| Το Blake and Mortimer είναι μια βελγική σειρά κόμικς που δημιουργήθηκε από τον Βέλγο συγγραφέα και καλλιτέχνη κόμικς Edgar P. Jacobs . Ήταν μια από τις πρώτες σειρές που εμφανίστηκαν στο γαλλο-βελγικό περιοδικό κόμικς Tintin το 1946. |
 |
| Η σειρά ξεκίνησε με πρωταγωνιστές τους Blu ( Bidu ) και Franklin ( Franjinha ), που κυκλοφόρησαν από την εφημερίδα Folha da Manhã το 1959. Δημιουργήθηκε από τον Mauricio de Sousa . |
 |
| Moomins. Είναι οι κεντρικοί χαρακτήρες σε μια σειρά βιβλίων και μια κωμική ταινία από τη σουηδόφωνη Φινλανδή εικονογράφο Tove Jansson , που δημοσιεύθηκε αρχικά στα σουηδικά από τον Schildts στη Φινλανδία. Είναι μια οικογένεια λευκών, στρογγυλών παραμυθένιων χαρακτήρων με μεγάλα ρύγχη που τους κάνουν να μοιάζουν με ιπποπόταμους. |
 |
| To Oumpah-Pah είναι μια σειρά κόμικς που δημιουργήθηκε από τον καλλιτέχνη κόμικς Albert Uderzo και τον συγγραφέα των κόμικς René Goscinny , γνωστό ως δημιουργό του Asterix . Η σειρά εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο εβδομαδιαίο περιοδικό Tintin το 1958. |
copyright Έλενα Παπάζη
