Πομπηία, βρέθηκαν δύο άθικτα πτώματα: ένας κύριος και ο σκλάβος του που δραπετεύουν από την έκρηξη του Βεζούβιου

 

 Νεκροί από θερμοπληξία, βρέθηκαν 700 μέτρα βορειοδυτικά της Πομπηίας, στην περιοχή της μεγάλης βίλας όπου πριν από τρία χρόνια βρέθηκαν τα λείψανα τριών αρματωμένων αλόγων.

 Δύο πτώματα αναδύθηκαν ξανά από τις στάχτες χάρη στην τεχνική των γύψινων εκμαγείων. Είναι ένας άντρας και ο σκλάβος του, κυριευμένοι από τη μανία της έκρηξης του 79 μ.Χ. Μια σημαντική, «εξαιρετική» ανακάλυψη όπως την όρισε ο υπουργός Dario Franceschini , η οποία έλαβε χώρα στην Civita Giuliana, 700 μέτρα βορειοδυτικά της Πομπηίας, στην περιοχή η μεγάλη βίλα των προαστίων όπου βρέθηκαν τα λείψανα τριών αρματωμένων αλόγων πριν από κάποια χρόνια.

 Παρά το κλείσιμο του πάρκου, οι ανασκαφικές έρευνες συνεχίστηκαν, χωρίς διακοπή, και έφεραν στο φως τα λείψανα ενός πλούσιου Πομπηίου και του δούλου του, που πέθανε το 79 μ.Χ. κατά την έκρηξη του Βεζούβιου. 

 Πιθανότατα πρόκειται για δύο φυγάδες: κατά την πρώτη φάση έκρηξης, στην πραγματικότητα, θύματα ήταν εκείνοι που παγιδεύτηκαν στα περιβάλλοντα, που χτυπήθηκαν από τις καταρρεύσεις που προκλήθηκαν από το ηφαιστειακό υλικό. Αμέσως μετά, όταν η πόλη χτυπήθηκε από το πυροκλαστικό ρεύμα, άνθρωποι πέθαναν ακαριαία από θερμικό σοκ. Τα σώματα παρέμειναν στη θέση στην οποία είχαν χτυπηθεί από τη ροή και το «στερεοποιημένο υλικό κινερίτη διατήρησε το αποτύπωμά του μετά την αποσύνθεση». Αυτό ακριβώς συνέβη με τους δύο Πομπηίους.

 Αναλυτικά, πρόκειται για αγόρι μεταξύ 18 και 23 ετών, ύψους 156 εκατοστών, με κοντό χιτώνα, όχι μακρύτερο από το γόνατο. Η παρουσία μιας σειράς σπονδυλικών συντριβών, σίγουρα ασυνήθιστων για ένα τόσο νεαρό αγόρι, υποδηλώνει ότι είναι σκλάβος, αναγκασμένος σε σκληρή δουλειά. Το άλλο σώμα, αυτό ενός άνδρα μεταξύ 30 και 40 ετών και ύψους 162 εκατοστών, βρέθηκε σε διαφορετική θέση από την πρώτη. Πρόσωπο ξαπλωμένο στο έδαφος, τα πόδια ανοιχτά, τα γόνατα λυγισμένα. Τα ρούχα είναι πιο σύνθετα.

πηγές

pickline

archeologiavocidalpassato

openonline

Μια από τις ανακάλυψεις στην Πομπηία: η τοιχογραφία των δύο μαχόμενων μονομάχων.

Ο γενικός διευθυντής Massimo Osanna μπροστά από την τοιχογραφία των δύο μονομάχων στην Πομπηία

  Το έργο βρέθηκε στην περιοχή Regio V, στο περιθώριο των εργασιών ασφάλειας και αναδιαμόρφωσης που προβλέπονται από το "Great Pompeii Project"

 Η Πομπηία συνεχίζει να προσφέρει συνεχώς νέα θαύματα. Μετά τις αρχαιολογικές εργασίες που αποκάλυψαν την τοιχογραφία της Λήδας και του κύκνου τον Νοέμβριο του 2018 και την ανακάλυψη της τοιχογραφίας του Νάρκισσου, αυτή τη φορά ο αρχαιολογικός χώρος έδωσε στον κόσμο και άλλες ανακαλύψεις. 

 Από τις εργασίες ασφαλείας και αναδιαμόρφωσης που προβλέπονται από το «Great Pompeii Project», οι αρχαιολόγοι έφεραν στο φως μια τοιχογραφία που απεικονίζει την τελική πράξη της μάχης μεταξύ δύο μονομάχων, ενός Mirmillione και ενός Thrace. 

Το μέρος όπου βρέθηκε η τοιχογραφία των δύο μαχόμενων μονομάχων / Mibact

 Το έργο είναι σε καλή κατάσταση συντήρησης. Είναι τραπεζοειδούς σχήματος, διαστάσεων 1,12 επί 1,15 μέτρα και βρέθηκε σε έναν τοίχο κάτω από το κλιμακοστάσιο μιας ταβέρνας η οποία παρείχε κατάλυμα σε έναν υψηλότερο όροφο που χρησιμοποιούνταν για συναντήσεις με ιερόδουλες.

 «Είναι πολύ πιθανό σε αυτό το μέρος να σύχναζαν μονομάχοι - δηλώνει ο γενικός διευθυντής έργων στην τοποθεσία της Πομπηίας Massimo Osanna - Βρισκόμαστε στο Regio V, όχι μακριά από τους στρατώνες των μονομάχων από όπου είναι, μεταξύ άλλων, ο μεγαλύτερος αριθμός γκράφιτι επιγραφών που αναφέρονται σε αυτόν τον κόσμο». 

 «Σε αυτή τη νωπογραφία - εξηγεί η Osanna - έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η εξαιρετικά ρεαλιστική αναπαράσταση των πληγών, όπως αυτή στον καρπό και το στήθος του υποκύπτοντος μονομάχου, που αφήνει το αίμα να κυλήσει και βρέχει τα κολάν».  

Μια φωτογραφική λεπτομέρεια από τις πληγές στην τοιχογραφία των δύο μαχόμενων μονομάχων / Mibact

 «Δεν ξέρουμε ποιο ήταν το τελικό αποτέλεσμα αυτού του αγώνα - συνεχίζει ο γενικός διευθυντής - θα μπορούσαν να πεθάνουν ή να ζητήσουν χάρη. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει μια μοναδική χειρονομία που κάνει ο τραυματίας Θρακιώτης με το χέρι του, ίσως, για να εκλιπαρήσει τη σωτηρία. είναι η χειρονομία ad locutia , που συνήθως γίνεται από τον αυτοκράτορα ή από τον στρατηγό για να δώσει χάρη». 

Η χειρονομία της διεύθυνσης του μονομάχου Trace / Mibact

  «Το περιβάλλον της ανακάλυψης φέρεται μόνο εν μέρει στο φως - στη μία πλευρά αναδύεται ένα άλλο μικρό τμήμα της τοιχογραφίας που αποκαλύπτει την παρουσία άλλης μορφής - καθώς η ανασκαφή του ήταν δυνατή μετά την επέμβαση αναδιαμόρφωσης των πρανών των μετώπων και την ασφάλειά τους , που είναι η απαίτηση προτεραιότητας ολόκληρης της τοποθεσίας του Regio V ». 

 

Πηγές:

Italy Openonline