To καράβι με τα φτερά/ Παραμονή Πρωτοχρονιάς στο Πειραιά

 

Μια επίσκεψη στο ιστορικό γιορτινό San Giacomo ,φωτογραφικό υλικό

 

  Ένα πολύ αριστοκρατικό κτίριο με σημαντικά έργα τέχνης στο εσωτερικό του, τα οποία χρήζουν άμεσης συντήρησης και τοποθέτησης τους (ελαιογραφίες) στο χώρο που τους αρμόζει  (Πινακοθήκη Δήμου Κέρκυρας) με την απαραίτητη φύλαξη και προσοχή, ώστε να δοθεί η ευκαιρία στο κοινό της Κέρκυρας να τα θαυμάσει από κοντά. Προσωπικά θεωρώ λάθος τη τοποθέτηση τους σε γραφεία εργασίας υπαλλήλων του Δήμου, σε συνθήκες υγρασίας και καιρικών φαινομένων (ανοικτά παράθυρα) που βλάπτουν τις συνθέσεις και τις ύλες των ελαιογραφιών. 

Copyright Έλενα Παπάζη

Τρεις συγγραφείς της Κέρκυρας ''κερνάνε'' από ένα γιορτινό τους διήγημα, στο βιβλιοπωλείο ''Πλους''

  Τρεις συγγραφείς της πόλης μας, η ΚΑΤΙΝΑ ΒΛΑΧΟΥ, η ΜΑΡΙΑ ΚΑΜΟΝΑΧΟΥ και η ΛΙΑΝΑ ΤΣΙΡΙΔΟΥ «κερνάνε» από ένα γιορτινό τους διήγημα. Οι αναγνώσεις θα γίνουν στο φιλόξενο καφέ του βιβλιοπωλείου «Πλους» την Παραμονή Πρωτοχρονιάς (ΚΥΡΙΑΚΗ, 31 Δεκεμβρίου), στις 12 το μεσημέρι. 

Πηγή 

Facebook, Λιάνα Τσιρίδου

Το Αρχοντικό της Κυράς στους Αγραφούς Κέρκυρας

 

  Το μακρύ μονοπάτι με τα κυπαρίσσια που οδηγεί στο αρχοντικό της Κυράς (Προβατά) στους Αγραφούς Κέρκυρας. Από μικρό παιδί ήθελα να περπατήσω σε αυτήν τη σκιά. Αν και κάηκε ολοσχερώς πριν πάρα πολλά χρόνια παραμένει ακαταμάχητη η γοητεία του. 

 Μετά από χρόνια ζήτησα την άδεια από τον νέο ιδιοκτήτη αυτού του υπέροχου κτήματος, μαθαίνοντας και μικρές ιστορίες από τη ζωή της Κύράς, όπως για το μικρό σαλονάκι που είχε φτιάξει πλησίον του αρχοντικού και έπερνε εκεί το τσάι της ακούγοντας πολύ όμορφη μουσική. Εύχομαι η μουσική που συνοδεύει το βίντεο να είναι αντάξια των μελωδιών που ηχούσαν κάποτε σε αυτό το μαγικό τοπίο.

Ευχαριστώ πολύ τον ευγενή Γιάννη Μπακλή για την άδεια που μου παραχώρησε. 

Copyright

Έλενα Παπάζη

Όταν ο Παπαδιαμάντης εμφανίστηκε με την ομορφιά ενός απόρου κρατώντας ένα Χριστουγεννιάτικο διήγημα

Ο Παπαδιαμάντης φωτογραφημένος από τον Παύλο Νιρβάνα στη Δεξαμενή της Αθήνας το 1906.

 Πήγε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στα γραφεία της εφημερίδας «Ακρόπολις» για να παραδώσει ένα χριστουγεννιάτικο διήγημα.

Ο Σταμάτης Σταματίου δεν τον αναγνώρισε και μάλιστα σχημάτισε την εντύπωση ότι ήταν κάποιος άπορος που πήγε να πάρει τις δέκα δραχμές για τα Χριστούγεννα, όπως όλοι οι φτωχοί της εποχής. Ο Παπαδιαμάντης τις πήρε, αλλά ήθελε να δώσει και το κείμενό του.

Ακολουθεί ο χαρακτηριστικός διάλογος στο πολυτονικό της καθαρεύουσας, όπως τον κατέγραψε Στ. Σταματίου:

«-Κι αυτά τί νά τά κάμω; Δέν τά θέλετε; Καί μού έδειχνε κάτι χαρτιά. Νόμισα πώς ήταν πιστοποιητικά απορίας. Κράτησέ τα, τού είπα, εμάς δέν μάς χρειάζονται. Εσείστηκε, λυγίστηκε ολίγο, έκανε, σκυφτός νά φύγη, ξαναγύρισε. 

Τότε αφού δέν σάς χρειάζονται αυτά, εγώ μέ τί δικαίωμα θά πληρωθώ; Δέν πειράζει, αρκούμεθα εις τόν λόγον σας. Χριστούγεννα είναι τώρα. Ναί, αλλά άν δέν πάρετε αυτά, εγώ δέν μπορώ νά πάρω χρήματα. Μά δέν τά παίρνετε εσείς τά χρήματα, σάς τά δίνουμε εμείς!… Έ, τότε, πάρτε κι εσείς ετούτα πού μού τά ζητήσατε. Καί τά άφησε σιγά καί μαλακά απάνω στό τραπέζι.

Εσκέφθηκα, μήπως τού ζήτησε τίποτα πιστοποιητικά τό λογιστήριο. Μά τί είναι, επί τέλους αυτά, τού λέω, πού πρέπει απαραιτήτως νά τά πάρουμε; Τό διήγημα τών Χριστουγέννων, πού μού εζητήσατε. Τό διήγημα τών Χριστουγέννων… καί ποιός είσθε σείς; Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης!

Ο ίδιος; Ο ίδιος καί ολόκληρος! Έπεσε τό ταβάνι καί μέ πλάκωσε, η πέννα έφυγε από τά χέρια μου, όλα εκεί μέσα, εικόνες, καρέκλες, βιβλία, εφημερίδες, σάν νά στροβιλίσθηκαν γύρω μου καί έκανα ώρα νά συνέλθω. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης! Αυτός ο πρίγκηψ τών Ελλήνων λογογράφων, πού τόν φανταζόμουνα ακτινοβολούντα, γελαστόν, ωραίον, καλοντυμένον, ευτυχή, γεμάτον εγωϊσμόν, αέρα καί μεγαλοπρέπεια, αυτός!… Αυτός ο μαλακός, ο καλός, ο δειλός, ο φοβισμένος, καί τσαλακωμένος άνθρωπος, πού στεκότανε μέ συστολή μαθητού επιμελούς, εκεί ενώπιόν μου!…

Αυτός, πού μάς έδωκε γλύκες πνευματικές καί συγκινήσεις ψυχικές, πού ανιστόρησε κόσμους θαλασσινούς, κι εζωντάνεψε, εμπρός μας, ανθρώπους μακρυνούς κι αγνώστους, πού τούς έκαμε δικούς μας, εντελώς δικούς μας, σάν νά περάσαμε μιά ζωή μαζί, αυτός σέ μιά τέτοια κατάστασι, εκεί ενώπιόν μου!… Τού έσφιξα τό χέρι χωρίς νά ημπορώ ούτε μιά λέξι νά προφέρω.

Από τήν ταραχή μου καί τή σαστιμάρα μου ούτε τό φώς δέν άναψα. Αισθάνθηκα ένα τρεμουλιαστό χέρι νά σφίγγη τό δικό μου καί τόν έχασα μέσα εις τό σκοτάδι… Έμεινε όμως πίσω μιά μοσχοβολιά κηριού πού λυώνει εμπρός στίς άγιες εικόνες, κάτι από τού καντηλιού τό σβύσιμο, κάτι από θυμιατού πέρασμα μακρυνό, μακρυνό πολύ…»

 

Oι Πατατοφάγοι του Vincent Van Gogh ζωντανεύουν μέσα από ένα animation

  Ο Βαν Γκογκ είδε τους Πατατοφάγους ως ένα έργο επίδειξης, για το οποίο επέλεξε σκόπιμα μια δύσκολη σύνθεση για να αποδείξει ότι βρισκόταν στο δρόμο για να γίνει καλός ζωγράφος. Ο πίνακας έπρεπε να απεικονίζει τη σκληρή πραγματικότητα της αγροτικής ζωής, έτσι έδωσε στους αγρότες χοντροκομμένα πρόσωπα και αποστεωμένα, εργατικά χέρια. Ήθελε να δείξει με αυτόν τον τρόπο ότι «έχουν καλλιεργήσει τη γη οι ίδιοι με αυτά τα χέρια που βάζουν στο πιάτο ... ότι έτσι κέρδισαν έντιμα την τροφή τους».

  Ζωγράφισε τις πέντε φιγούρες σε γήινα χρώματα – «κάτι σαν το χρώμα μιας πραγματικά σκονισμένης πατάτας, χωρίς φλούδα φυσικά». Το μήνυμα του πίνακα ήταν πιο σημαντικό για τον Βαν Γκογκ από τη σωστή ανατομία ή την τεχνική τελειότητα. Ήταν πολύ ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα: ωστόσο η ζωγραφική του απέσπασε σημαντική κριτική επειδή τα χρώματά της ήταν τόσο σκούρα και οι φιγούρες γεμάτες λάθη. Στις μέρες μας, οι Πατατοφάγοι είναι ένα από τα πιο διάσημα έργα του Βαν Γκογκ.

To animation δημιουργήθηκε από τον Αndrey Ζakirzyanov.

Πηγές

Van Gogh Museum

Ένα γράμμα στον Άγιο Βασίλη από τον Ευγένιο Τριβυζά

 Το 2007 ο Ευγένιος Τριβυζάς καλεσμένος σε εκπομπή της Ερτ, στο κλείσιμο της χρονιάς, είχε μαζί του τα παιχνίδια του, το πράσινο αόρατο καγκουρό που τον συνόδευε, καθώς και το αγανακτησμένο γράμμα διαμαρτυρίας του προς τον Άγιο Βασίλη, το οποίο και διάβασε στον αέρα της εκπομπής.

 ''Αγαπητέ Άγιε Βασίλη το σκεφτηκά πολύ πρωτού σου γράψω αυτό το γράμμα. Πρώτα απ' όλα θα ήθελα να σου εκφράσω τη βαθιά μου απογοήτευση, επειδή με αγνοείς εντελώς τα τρια τελευταία χρόνια. 

 Ούτε ίχνος δώρου μέσα στις κάλτσες μου, που οφείλεται, αναρωτιέμαι αυτή η περιφρονητική αδιαφορία. Δε πιστεύω εκείνους, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι ξεχνάς διευθύνσεις, περιφέρεσαι άσκοπα στον ουρανό και πεφτεις μέσα σε μαύρες τρύπες του διαστήματος, επειδή πάσχεις απο Αλτσχαΐμερ, που θα ταν άλλωστε πολύ φυσικό αν λάβουμε υποψιν τη μεγάλη σου ηλικία.

 Υποθέτω ότι μάλλον έχεις κυρήξει απεργία, το οποίο βέβαια είναι αναφαίρετο δικαίωμα σου. Δεν αρνούμαι ότι έχεις κάθε λόγω να είσαι εξαιρετικά εξοργισμένος. Ξέρω πόσο πολύ έχεις ταλαιπωρηθεί με όλα αυτά τα οποία υπέστεις κατά το παρελθόν. 

 Γνωρίζω ότι έχεις συλληφθεί τρεις φορές για παραβίαση εναέριου χώρου και εφτά φορές για παράνομη στάθμευση ελκύθρου. Οι περιπτώσεις που βλοσεροί οικοδεσπότες σε εξέλαβαν για διαρήκτη και είτε σε κυνήγησαν με κόπανους είτε σε πυροβόλησαν με δίκανα, είτε κάλεσαν την αστυνομία, είναι αναρίθμητες.

 Ξερω, επίσης, ότι χονδρέμποροι εισαγωγής παιχνιδιών σε κατηγορούν για αθέμιτο ανταγωνισμό λόγω του ότι διανέμεις δωρεάν δώρα, και οφείλω να δηλώσω ότι ουδόλως συμφωνώ με τους φανατικούς οικολόγους, οι οποίοι σε κατηγορούν ότι ταλαιπωρείς, εκμεταλλεύεσαι και υπερφορτώνεις τους ταράνδους σου. Όσο για τα περί σεξουαλικής κακοποίησης ταράνδου και ολονυκτίων οργίων με τις κούκλες Βarbie δεν είναι τίποτε άλλο παρα κατάπτηστες και κακοήθεις συκοφαντίες. 

 Καταλαβαίνω, επίσης, πόσο σε εκνευρίζουν κάθε χρόνο οι αλλεπάλληλες περιπτώσεις πλαστοπροσωπίας από ανάξιους μιμητές, οι οποίοι περιφέρονται στους δρόμους παριστάνοντας τους Αη Βασίληδες με μπαμπακιένιες γενειάδες και ρυπαρούς κόκκινους σκούφους. Δέχομαι ότι εντελώς άδικα διάφοροι πολιτικοί αναλυτές σε κατηγορούν ότι εσύ είσαι ο κύριος υπεύθυνος για τη κατάντια της Ολυμπιακής μας αεροπορίας, επειδή αν αύλωνες, ως όφειλες, αεροπλάνα του εθνικού μας αερομεταφορέα για να μεταφέρεις τα δώρα στο προορισμό τους αντί να χρησιμοποιείς ανασφάλιστους ταράνδους, τους οποίους μάλιστα, κακώς, εχεις απαγορεύσει να συνδικαλίζονται, θα είχες επιλύσει μια και καλή το οικονομικό της πρόβλημα.

 Συμμερίζομαι επίσης την αγανάκτηση σου όταν συνάνθρωποί μου σου ζητάνε όλο και πιο παράλογα δώρα, όπως αντικλείδια για χρηματοκιβώτια, ζώνες αγνότητας για τρελές αγελάδες, κρεβάτια φακίρη με καρφιά, επειδή δεν εμπιστέυονται τα κοινά στρώματα, ισχυριζόμενοι ότι περιέχουν ακαθαρσίες, και πλυντήρια ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.

Παρόλαυτα, ελπίζω να κάνεις κουράγιο, να αψηφίσεις τις αντιξοότητες ,να αγνοείς τις συκοφαντίες , να πράξεις το καθήκον σου όσο επώδυνο και αν είναι και να μας επισκεφτείς με το καλό εφέτος. 

Αν, όπως εύχομαι, το πάρεις απόφαση να διακόψεις την απεργία σου, θα ήθελα να μου φέρεις ένα σιγαστήρα συναγερμών και κομπρεσέρ, έναν ταξιμαγνήτη, που όταν τον κρατάω τα ταξί θα αισθάνονται μια ακατανίκητη έλξη και θα έρχονται προς το μέρος μου, και ένα σεμνό σφουγγαράκι χωρίς ανώμαλες ερωτικές προτιμήσεις για να μην αναγκάζομαι να ασελγώ όταν σαπουνίζομαι.

Αν δε σου κάνει κόπο φέρε μου, επίσης, μερικά μελομακάρονα και λίγους κουραμπιέδες, επειδή εδω κάτω οι χώροι παρασκευής ειδών ζαχαροπλαστικής δεν διακρίνονται για τη καθαριότητα τους, βρίθουν από περιττώματα αρουραίων και αντί για μελαμακάρονα και κουραμπιέδες αναγκαζόμαστε να τρώμε μελοκακάρονα και κουραδαμπιέδες. 

Ελπίζω να μη σε κούρασα, και αν δεν έχω πεθάνει από τροφική δηλητηρίαση ως τη πρωτοχρονιά ή αν δε με έχουν συλλάβει για την κατ´εξακολούθηση ασέλγεια με σφουγγαράκι, θα χαρώ πολύ να σε υποδεχτώ.

Ευγένιος

Πηγές

 ερτ αρχείο

Σκριπερό, ένα γραφικό χωριό της Κέρκυρας

   

  Το Σκριπερό είναι παραδοσιακό χωριό προς τα βόρεια της Κέρκυρας. Ως χρόνος ίδρυσης του πιθανολογείται ο 12ος αιώνας. Κατά τον Οδ. Κ. Κλήμη, Μορδαϊτες ίδρυσαν το Σκριπερό μεταξύ 1150-1180. Το Σκριπερό είχε δεσπόδουσα θέση στη περιοχή ως διοικητικό και στρατιωτικό κέντρο, με παλαιά αρχοντικά και πολιτιστική παράδοση. Έχουν βρεθεί στην περιοχή πλείστα πυριτολιθικά εργαλεία από την προϊστορική εποχή. Στην ευρύτερη περιοχή του χωριού σώζωνται ακόμα παλιές αρχοντικές αγροικίες.

Πηγές

Πληροφορίες:

Κέρκυρα απ όπου χαράζει ώς όπου βυθά, Γεράσιμος Δημουλάς

Βίντεο: Έλενα Παπάζη

Τα κάλαντα, Ναπολέων Λαπαθιώτης audiobook

 

Τα κάλαντα και η ιστορία τους στην Ελληνική Ζωγραφική

 

Κάλαντα, πίνακας του Νικηφόρου Λύτρα (1872, ιδιωτική συλλογή). Ένα έργο ηθογραφικό με πολλούς συμβολισμούς.

 Τα Κάλαντα αποτελούν δημοτικά ευχητικά και εγκωμιαστικά τραγούδια που ψάλλονται εθιμικά κατ΄ έτος κυρίως την παραμονή μεγάλων θρησκευτικών εορτών όπως των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς, των Θεοφανείων, ακόμη και των Βαΐων ή του Λαζάρου, με εξαίρεση εκείνων της Μεγάλης Παρασκευής που είναι κατανυκτικά. Κύρια παραδοσιακά μουσικά όργανα που συνοδεύουν τα κάλαντα είναι το τρίγωνο, το λαούτο, το νταούλι η τσαμπούνα, η φλογέρα κ.ά.

Πολλοί ζωγράφοι ασχολήθηκαν με το θέμα δίνοντας αξιόλογα έργα. Στην Ελλάδα κορυφαίο, βέβαια, θεωρείται το αριστούργημα του Νικηφόρου Λύτρα (1832 – 1904) «Τα Κάλαντα». Όμως και άλλοι γνωστοί καλλιτέχνες έχουν ασχοληθεί με τη θεματογραφία αυτού του εθίμου. Είναι ο Γεώργιος Ιακωβίδης (1853 – 1932), ο Γεώργιος Σικελιώτης (1917 – 1984), ο Κώστας Γραμματόπουλος (1916 – 2003), η Μαρία Πωπ (1925 – 2009), ο Κώστας Θετταλός (1905 – 1992) κ.ά. 

Γεώργιος Ιακωβίδης, Παιδικό κοντσέρτο1894. Ο καλλιτέχνης ζωγράφισε το έργο όταν διέμεινε στη Βαυαρία. Υπάρχουν δύο εκδοχές. Η πρώτη εκτέθηκε στην Αθήνα στους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες το 1896 και η δεύτερη (της φωτογραφίας) στην έκθεση του Παρισιού το 1900 όπου και βραβέυτηκε.

 Οι Πατέρες της Εκκλησίας κατά τους Βυζαντινούς χρόνους απαγόρευαν ή απέτρεπαν το έθιμο ως καταγόμενο από τις εορτές των ρωμαϊκών Καλενδών που είχε καταδικάσει η ΣΤ' Οικουμενική Σύνοδος το 680 μ.Χ., αποκαλούντες τους συμμετέχοντες σ΄ αυτό "Μηναγύρτες".

Γιώργος Ιακωβίδης, Παιδικό κοντσέρτο, χρονολογείται ανάμεσα στα 1884 and 1890.

 Τα κάλαντα ψάλλονται κυρίως από παιδιά αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις και από από εφήβους ή ενήλικα άτομα, είτε μεμονωμένα είτε κατά ομάδες, πηγαίνοντας σε σπίτια, καταστήματα, δημόσιους χώρους κ.λπ. με τη συνοδεία του σιδερένιου τριγώνου, αλλά ενίοτε και άλλων μουσικών οργάνων (φυσαρμόνικας, ακορντεόν, τύμπανου, φλογέρας, ή κάποιου άλλου). Οι ερμηνευτές ρωτούν συνήθως «Να τα πούμε;» και περιμένουν την απάντηση «Να τα πείτε».

Γεώργιος Σικελιώτης – «Τα κάλαντα» 1962, περιλαμβάνεται στη συλλογή από 28 έργα με τίτλο «Οι Γυρολόγοι της Αθήνας». Τα έργα κόσμησαν το ημερολόγιο της εταιρείας Τσιμέντων Α.Γ.Ε.Τ. Ηρακλής-Όλυμπος το 1962. Η συλλογή έχει παραχωρηθεί από την Α.Γ.Ε.Τ. Ηρακλής-Όλυμπος, στο Μουσείο Μπενάκη.

  Κύριος σκοπός των τραγουδιών αυτών είναι μετά τις αποδιδόμενες ευχές τα "Χρόνια Πολλά" το φιλοδώρημα είτε σε χρήματα (σήμερα) είτε σε προϊόντα (παλαιότερα). 

Τα κάλαντα ξεκινούν κυρίως με χαιρετισμό στη συνέχεια αναγγέλλουν τη μεγάλη χριστιανική εορτή που φθάνει και καταλήγουν σε ευχές. Τα κάλαντα ψάλλονται στην Καθαρεύουσα, κάτι που υποδηλώνει άμεση καταγωγή τους από τους Βυζαντινούς χρόνους τις Καλένδες του Ιανουαρίου, αν και τα τοπικά ιδιώματα/διαλέκτοι επίσης χρησιμοποιούνται.

Ο μεγάλος αριθμός των διαφόρων παραλλαγών εξανάγκασε να διακρίνονται αυτά σε εθνικά ή αστικά και στα τοπικά ή παραδοσιακά (κατά περιοχή). Στα χριστουγεννιάτικα κάλαντα έχουν καταμετρηθεί περισσότερες από τριάντα παραλλαγές μόνο στον Ελλαδικό χώρο. Σήμερα εκτός των παραπάνω έχουν εισαχθεί και διάφορα ξένα χριστουγεννιάτικα τραγούδια, μερικά από τα οποία έχουν μεταγλωττιστεί στα ελληνικά και χρησιμοποιούνται κάποιες φορές επιπρόσθετα με τα παραδοσιακά.

Επίσης και η ημέρα που ψάλλονται τα κάλαντα σε ορισμένες περιοχές ονομάζονται "Κάλαντα" (Κόλιντα, Κόλεντας, Κόλιαντας) με εξαίρεση τη νήσο Μήλο που ψέλνονταν μόνο τη παραμονή της Πρωτοχρονιάς, συντασσόμενα κάθε φορά νέα κάλαντα, με τα οποία όμως ζητούσαν οικονομική συνδρομή για κάποιο κοινωνικό σκοπό (π.χ. ανέγερση ή επιδιόρθωση ναού) δίδοντας και συμβουλές προς τους άρχοντες η παρατηρήσεις με σκωπτικό χαρακτήρα. Τέτοιες είναι και οι σχετικές "μαντινάδες" της Κρήτης ή "κοτσάκια" της Νάξου με σκωπτικό επίσης χαρακτήρα που ψάλλονται ως "κάλαντα".

Μουσικοί. Κάλαντα στο Βυζάντιο, 1070

 Γενικότερα οι νοικοκυραίοι ανάλογα με την περιοχή, έδιναν στα παιδιά φρούτα, ξηρούς καρπούς (καρύδια, φουντούκια, σταφίδες κλπ.), αυγά, βούτυρο, καβουρμά και πληγούρι. Επίσης όσοι επιθυμούσαν έδιναν και μερικές δεκάρες ή δραχμές.

Στη Μικρά Ασία ψάλλονταν από τα παιδιά το βράδυ της παραμονής των μεγάλων εορτών των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς, των Θεοφανείων. 

Στα μικρασιατικά παράλια τα παιδιά έψαλαν τα κάλαντα κρατώντας στα χέρια τους τραμπούκες και βαποράκια. Κατασκεύαζαν και στόλιζαν πολύχρωμα καράβια με φωτεινά φαναράκια και χάρτινα φουντάκια. Κάποιες φορές αντί για βαπόρια κατασκεύαζαν εκκλησίες χάρτινες και φωτιζόμενες εσωτερικά, μικρά ομοιώματα της Αγίας Σοφίας.

Πηγές:

 https://www.art22.gr/

Wikipedia

Παραμονή Χριστούγεννα του Φώτη Κόντογλου audiobook

 

To φως των Χριστουγέννων με τη φωνή του Νώντα Σκοπετέα

 

Θεόφιλος Κένταρχος, Το Λεύκωμα αυτοβιογραφία

Ο Θεόφιλος (Φίλης) Κένταρχος γεννήθηκε στην Άνω Κορακιάνα Κέρκυρας. Φοίτησε στην Καλλιτεχνική Σχολή Κέρκυρας, με καθηγητή τον Άγγελο Κόντη. Σπούδασε στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων. Συνέχισε τις σπουδές του στην Αθήνα για τρία ακόμη έτη στο εργαστήριο ζωγραφικής του Θεόδωρου Δρόσου. Έκανε ελεύθερες σπουδές στο Παρίσι, όπου μελέτησε τον ιμπρεσιονισμό και αργότερα στη Φλωρεντία και στη Νάπολη, όπου γνώρισε την Αναγέννηση και τη σχολή Ποζίλιπο.

Δίδαξε στη δημόσια εκπαίδευση επί 27 συνεχή έτη και τιμήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας και την UNESCO, για την προσφορά του στον χώρο της εκπαίδευσης.

Είναι ιδρυτικό μέλος της «Ένωσης Κερκυραίων Λογοτεχνών- Καλλιτεχνών» και της «Εικαστικής Ένωσης Κέρκυρας» και μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος.

Από το 1989 ξεκίνησε την «Εικαστική Αποκέντρωση» με σύνθημα: «Η Τέχνη όχι προνόμιο των μεγάλων εικαστικών κέντρων, αλλά και δικαίωμα της υπαίθρου. Με τη συνεργασία φίλων καλλιτεχνών από την Κορακιάνα ίδρυσε το 1990 το «Εικαστικό Κέντρο Κέρκυρας» με σκοπό την παρουσίαση και αξιοποίηση της Επτανησιακής δημιουργίας. Οι συνεργασίες του «Εικαστικού Κέντρου Κέρκυρας» πολλές, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, Ολλανδία, Ρωσία και αλλού.

Το αυτοβιογραφικό λεύκωμα ενός από τους μεγαλύτερους εν ζωή ζωγράφους, του Κερκυραίου Θεόφιλου Κένταρχου “Μικρές ιστορίες από τη Ζωή και την Τέχνη”, θα παρουσιάστηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων της Αναγνωστικής Εταιρίας.

Πηγές

ΕΡΤ

Απόσπασμα βίντεο Έλενα Παπάζη

Στην Ηχώ του Αγώνα, μια έκθεση σταθμός για τη Πινακοθήκη του Δήμου Κέρκυρας

  

  Μια εξαιρετική έκθεση για την επέτειο διακοσίων ετών από την Ελληνική Επανάσταση,  που διήρκησε δυόμιση χρόνια, στο χώρο της Πινακοθήκης του Δήμου Κέρκυρας έφτασε στο αποκορύφωμά της με την έκδοση ενός μοναδικού πολυτελούς λευκώματος. Μια σπουδαία γκάμα προσωπικοτήτων της χώρας επισκέφθηκε το νησί για τη συγκεκριμένη έκθεση αυτά τα δυόμιση χρόνια, μεταξύ αυτών και η Πρόεδρος της Εληνικής Δημοκρατίας. Χιλιάδες άτομα ξεναγήθηκαν στο χώρο της έκθεσης και περιηγήθηκαν με θαυμασμό και δέος ανάμεσα από πίνακες σπουδαίων καλλιτεχνών εκείνης της περιόδου, πασίγνωστων και ανώνυμων. Καλλιτεχνών που απαθανάτησαν στις όψεις των ανθρώπων στα έργα τους, την αποφασιστικότητα για την ελευθερία, τη τόλμη, τον φόβο, την οδύνη, το σπαραγμό, τη μάχη. 

  Η έκθεση ανέδειξε τη συμμετοχή και τον ρόλο των Επτανήσων πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον Εθνικό Αγώνα του 1821. Με τη παρουσία εμβληματικών έργων να απεικονίζουν πρόσωπα σύμβολα του Ελληνικού γένους.

   Στην έκθεση παρουσιάστηκε και ένα σπουδαίο ανεκτίμητης αξίας ιστορικό κειμήλιο, ιδιοκτησίας  του Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων, το πρωτότυπο ιδιόγραφο της πολυφωνικής μελοποίησης του ''Ύμνου εις την Ελευθερίαν'' του Διονύσιου Σολωμού που συνέθεσε ο Κερκυραίος μουσουργός Νικόλαος Χαλικιόπουλος-Μάντζαρος.

 Στην εκδήλωση παρουσίασης του Λευκώματος παρουσιάστηκε, παράλληλα, για πρώτη φορά και μια ελαιογραφία μνημειακών διαστάσεων, τεσσάρων επί τριών μέτρων, συντηρημένη με μεγάλη προσοχή και λεπτότητα που απεικονίζει μια εξαιρετική ζωντανή στιγμή στη μάχη της Επανάστασης.

  Το έργο το οποίο δε φέρει υπογραφή καλλιτέχνη και μπορεί να αποτελέσει πεδίο έρευνας για τους ειδικούς, με βάση της μέχρι τώρα πληροφορίες, απεικονίζει σκηνή από τη μάχη του Αγιονορίου (Κορινθία, Πελοπόνησσος) την πολεμική συμπλοκή που πραγματοποιήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1822, δύο ημέρες μετά τη καταστροφή του Δράμαλη στα Δερβενάκια. Το έργο αποκατάστασης ανέλαβαν οι συντηρητές έργων τέχνης, Ζαϊρα Παπαδάτου και Άκης Παπαδάτος.

 Την εκδήλωση χαιρέτησαν η Δήμαρχος Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νησων, ο Δήμαρχος Στέφανος Πουλημένος ,ο Πρόεδρος Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Ιονίων Νήσων Αλέξανδρος Παρίσης, ο Διευθύνων Σύμβουλος ΟΛΚΕ Α. Ε.,  η Ιστορικός Τέχνης Ροζαλία Αδαμοπούλου, ο Ιστορικός-Επιστημονικός Διευθυνής Δημήτρης Ζυμάρης. Το συντονισμό της παρουσίασης ανέλαβε η Βάσω Καββαδία.

Copyright Έλενα Παπάζη

Πηγές

Πινακοθήκη Δήμου Κέρκυρας

Ένα διαφορετικό χειροποίητο Carousel

Δημιουργημένο με πολλές ύλες και σε ύφος μπαρόκ εγκαταλελειμένου πύργου το Carousel αυτό φτιάχτηκε με μεγάλη λεπτομέρεια ως άλλο ένα συλλεκτικό κομμάτι.Φέρει προσεγμένα βιτρό, ψηφιδωτά παιχνίδια, σκαλίσματα και αντικείμενα από ποικίλες ύλες. Μια δημιουργία της ζωγράφου Έλενας Παπάζη.

 

Μουσεία παιχνιδιών του κόσμου

 Μουσείο Παιχνιδιών της Νυρεμβέργης

Η Νυρεμβέργη είναι γνωστή για τα παιχνίδια της για περισσότερα από 600 χρόνια. Η παράδοσή του ανάγεται στους μεσαιωνικούς κατασκευαστές κούκλων και

εκτείνεται προς τα εμπρός μέσω των εξαιρετικών κατασκευαστών ειδωλίων από κασσίτερο και των πολυάριθμων κατασκευαστών παιχνιδιών από κασσίτερο της βιομηχανικής εποχής, μέχρι τη σημερινή Διεθνή Έκθεση Παιχνιδιών, τη σημαντικότερη εμπορική έκθεση στον κόσμο στο είδος του.

Ο GUMERSINDO ESPAÑA OLIVARES ΗΤΑΝ τεχνίτης που γεννήθηκε και εδρεύει στην πόλη Juventino Rosas, Guanajuato.. Γνωστός και ως «Don Sshinda», ήταν ιδιαίτερα αναγνωρισμένος για τα ξύλινα παιχνίδια του ακολουθώντας παραδοσιακά μεξικάνικα σχέδια και θέματα.

Μουσείο παιχνιδιών στο Μεξικό

Το Museo La Esquina (The Corner), γνωστό και ως Museo del Juguete Popular Mexicano (Το Μουσείο Μεξικανικών Λαϊκών Παιχνιδιών), είναι το έργο της Angélica Tijerina, μιας άπληστης συλλέκτη παιχνιδιών. Το μουσείο άνοιξε το 2010 και είναι αφιερωμένο όχι μόνο στη συλλογή και έκθεση παιχνιδιών, αλλά προωθεί ενεργά την τέχνη της κατασκευής παιχνιδιών. 

Με τη βοήθεια της κυβέρνησης του Μεξικού , η La Esquina διοργανώνει έναν ετήσιο διαγωνισμό κατασκευής παιχνιδιών που καλωσορίζει τους συμμετέχοντες σε διάφορες κατηγορίες, από κούκλες έως μουσικά όργανα και γλυπτά σε ξύλο και μέταλλο. Πολλά από τα κομμάτια του Don Sshinda που εκτίθενται επί του παρόντος στο μουσείο ήταν κράτη μέλη σε προηγούμενους διαγωνισμούς. 

Μετά τον θάνατο του Don Sshinda το 2018, το μουσείο δημιούργησε έναν ειδικό εκθεσιακό χώρο για να γιορτάσει τα έργα του ως αξιόλογου τεχνίτης Guanajuatense. Πολλά από τα παιχνίδια του εκτίθενται, καθώς και ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή και το έργο του.

Μουσείο παιχνιδιών της Ελβετίας

ΤΟ SPIELZEUG WELTEN MUSEUM στη Βασιλεία της Ελβετίας χαρίζει διαδραστικές εκθέσεις από το δάπεδο μέχρι την οροφή με ιστορικά αρκουδάκια, κούκλες και μινιατούρες που ενεργοποιούνται με το πάτημα ενός κουμπιού.

Σε ένα κτήριο του 19ου αιώνα στο κέντρο της πόλης, και οι τέσσερις όροφοι αυτού του εκτεταμένου μουσείου, έκτασης σχεδόν 11.000 τετραγωνικών ποδιών, είναι γεμάτοι με περισσότερα από 6.000 αντικείμενα, καθιστώντας το Spielzeug Welten το μεγαλύτερο μουσείο του είδους του στην Ευρώπη.

Το μουσείο επικεντρώνεται στα παιχνίδια που κατασκευάστηκαν μεταξύ 1870 και 1920, όταν τα πιο σημαντικά εργαστήρια και κατασκευαστές σε όλο τον κόσμο είδαν την ακμή τους. Τα αρκουδάκια και οι κούκλες κυρίως αυτής της περιόδου κατοικούν και στους τέσσερις ορόφους του κτιρίου, αν και ο τελευταίος όροφος είναι ειδικά αφιερωμένος σε μια εντυπωσιακή συλλογή από αρκουδάκια του 20ου αιώνα. Πήρε το όνομά του από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Theodore "Teddy" Roosevelt, το αρκουδάκι αυξήθηκε σε δημοτικότητα μετά από μια διάσημη κυνηγετική αποστολή το 1902, κατά την οποία ο Roosevelt φέρεται να αρνήθηκε να σκοτώσει μια αρκούδα που οι σύντροφοί του έδεσαν σε ένα δέντρο για μια εύκολη βολή. Η γηραιότερη αρκούδα στη συλλογή του μουσείου, με περίπου 2.500 λούτρινα, χρονολογείται από το 1904 και ήταν δώρο στον ίδιο τον πρόεδρο.

Πηγή

atlasobscura.com

museums.nuernberg.toy-museum

Γιορτινά αφηγήματα με τη φωνή του Νώντα Σκοπετέα

 

Εφιαλτικά Χριστούγεννα, της Ακγάθα Κρίστι audiobook

 

Slash, o διασημότερος κιθαρίστας συγκροτήματος όλων των εποχών

 

Ο Saul Hudson (γεννημένος στις 23 Ιουλίου 1965 στο Hampstead του Λονδίνου), γνωστός επαγγελματικά ως Slash, είναι Βρετανό-Αμερικανός μουσικός που υπηρετεί ως ο βασικός κιθαρίστας του συγκροτήματος hard rock Guns N' Roses, με τους οποίους σημείωσε παγκόσμια επιτυχία στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ο Slash έχει λάβει την αναγνώριση των κριτικών και θεωρείται ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών.

Ο Slash μετακόμισε στο Λος Άντζελες με τον πατέρα του όταν ήταν πέντε ετών. Οι γονείς του ήταν και οι δύο ενεργοί στη βιομηχανία του θεάματος και του δόθηκε το παρατσούκλι "Slash" ως παιδί από τον ηθοποιό Seymour Cassel. Το 1983 εντάχθηκε στο glam metal συγκρότημα Hollywood Rose και μετά το 1985 μπήκε στους Guns N' Roses (το οποίο αποτελούνταν από πρώην μέλη των Hollywood Rose και L.A. Guns), αντικαθιστώντας το ιδρυτικό μέλος Tracii Guns.

Το περιοδικό Time τον ανακήρυξε επιλαχόντα (στον Τζίμι Χέντριξ) στη λίστα με τους " Οι 10 καλύτεροι ηλεκτρικοί κιθαρίστες" το 2009,<[5] ενώ ο Rolling Stone τον τοποθέτησε στο νούμερο 65 στη λίστα τους με τους "Οι 100 καλύτεροι κιθαρίστες όλων των εποχών"; το 2011.<[7] Guitar World κατέταξε το σόλο του στην κιθάρα στο "Βροχή Νοεμβρίου" νούμερο 6 στη λίστα τους με τα "Τα 100 καλύτερα σόλο κιθάρας"; το 2008,[8] και Total Guitar τοποθέτησαν το ως μέλος των Guns N' Τριαντάφυλλα' κλασική σύνθεση. Rock and Roll Hall of Fame Το 2012, κατέταξε τον Slash ως τον αριθμό 34 στους "Κορυφαίους 50 κιθαρίστες», ενώ οι αναγνώστες τους τον έφεραν στο νούμερο 9 στους «25 κορυφαίους κιθαρίστες όλων των εποχών» του Gibson.

Ο Saul Hudson γεννήθηκε στο Hampstead του Λονδίνου, στις 23 Ιουλίου 1965, αλλά μεγάλωσε το Blurton, ένα μικρό προάστιο στο Stoke-on-Trent, μέχρι την ηλικία των 6, πριν μετακομίσει στο Λος Άντζελες, Καλιφόρνια. 

Επέλεγε να ζήσει με τη μητέρα του και συχνά τον έστελναν να ζήσει με την αγαπημένη του γιαγιά από την πλευρά της μητέρας του όποτε η μητέρα του έπρεπε να ταξιδέψει για τη δουλειά της. Το μεγάλο του ξύπνημα συνέβη όταν ήταν 14 ετών όταν άκουσε το τραγούδι Aerosmith's Rocks.  

Το 1979, ο Slash αποφάσισε να δημιουργήσει ένα συγκρότημα με τον φίλο του Steven Adler. Το συγκρότημα δεν υλοποιήθηκε ποτέ, αλλά ώθησε τον Slash να ασχοληθεί με ένα όργανο. Δεδομένου ότι ο Adler είχε ορίσει τον εαυτό του ως κιθαρίστα, ο Slash αποφάσισε να μάθει πώς να παίζει μπάσο.

Κατά τη διάρκεια του πρώτου του μαθήματος, ο Slash αποφάσισε να αλλάξει από μπάσο στην κιθάρα αφού άκουσε τον Robert Wolin, δάσκαλο στο Fairfax Music School, να παίζει το "Brown Sugar" από τους Rolling Stones. Η απόφασή του να παίξει κιθάρα επηρεάστηκε περαιτέρω από έναν από τους δασκάλους του στο σχολείο του, ο οποίος θα έπαιζε τραγούδια των Cream και Led Zeppelin για τους μαθητές του. Εξοπλισμένος με μια μονόχορδη κιθάρα φλαμένκο που του είχε δώσει η γιαγιά του, άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα με τον Wolin . Θυμάται έντονα το συναίσθημα αφού έμαθε το "Come Dancing"; από το Wired του Jeff Beck, τη μεγαλύτερη επιρροή του.

Πρωταθλητής BMX αναβάτης, ο Slash αφήστε το ποδήλατο στην άκρη για να αφοσιωθεί στο παίξιμο κιθάρας, κάνοντας εξάσκηση έως και 12 ώρες την ημέρα. Ο Slash φοίτησε στο Beverly Hills High School και ήταν σύγχρονος των μουσικών Lenny Kravitz και Zoro.

Ο Slash εντάχθηκε στο πρώτο του συγκρότημα, Tidus Sloan, το 1981. Το 1983, σχημάτισε το συγκρότημα Road Crew—πήρε το όνομά του από το τραγούδι Motörhead " (We Are) The Road Crew"—με τον παιδικό του φίλο Steven Adler, ο οποίος μέχρι τότε είχε μάθει να παίζει ντραμς. 

Τον Ιούνιο του 1985, ο Slash ρωτήθηκε από τους Axl Rose και Izzy Stradlin για να ενταχθεί στο νέο τους συγκρότημα GunsN' Roses, μαζί με τους The Roxy, Whisky a Go Go, αντίστοιχα). Έπαιξαν σε νυχτερινά κέντρα της περιοχής του Λος Άντζελες​—όπως τα Rob Gardner και Ole Beich, Tracii Guns (αντικαθιστά τα ιδρυτικά μέλη Steven Adler και Duff McKaganThe Troubadour​—και άνοιξε για μεγαλύτερες παραστάσεις το 1985 και το 1986.

 Πριν από μια από τις παραστάσεις το 1985, Slash τον Μάρτιο του 1986.Geffen Records". Ως αποτέλεσμα της θορυβώδους και επαναστατικής συμπεριφοράς τους, οι Guns N' Οι Roses έλαβαν γρήγορα το παρατσούκλι "Most Dangerous Band in the World". 

Τον Ιούλιο του 1987, οι Guns N' Οι Roses κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους άλμπουμ, Appetite for Destruction, το οποίο, από τον Σεπτέμβριο του 2008, είχε πουλήσει πάνω από 28 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, 18εκατομμύρια από τα οποία πουλήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθιστώντας το το ντεμπούτο άλμπουμ με τις περισσότερες πωλήσεις όλων των εποχών στις ΗΠΑ. Το καλοκαίρι του 1988, το συγκρότημα πέτυχε το μοναδικό του Η.Π.Α. Νο. 1  με το "Sweet Child O' mine», ένα τραγούδι που ηταν η αιχμή του δόρατος το riff και το σόλο κιθάρας του Slash. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, οι Guns N' Κυκλοφόρησαν Roses G N' R Lies, που πούλησε πάνω από πέντε εκατομμύρια αντίτυπα μόνο στις Η.Π.Α.

 Ο Slash ανακοίνωσε τον Οκτώβριο του 1996 ότι δεν ήταν πλέον μέρος των Guns N' Roses. Στην αυτοβιογραφία του το 2007, ο Slash δήλωσε ότι η απόφασή του να φύγει από το συγκρότημα βασίστηκε στη συνεχή καθυστέρηση του Rose στις συναυλίες, η υποτιθέμενη νομική χειραγώγηση που χρησιμοποίησε ο Rose για να αποκτήσει τον έλεγχο του συγκροτήματος και τις αποχωρήσεις του Adler και του Stradlin.

Το 1994, ο Slash δημιούργησε το Slash's Snakepit, ένα δευτερεύον έργο που παρουσίαζε το Guns N' Οι Roses συμπαίκτες του συγκροτήματος Matt Sorum και Gilby Clarke στα ντραμς και στη ρυθμική κιθάρα αντίστοιχα. 

Τον Σεπτέμβριο του 2008, ο Slash ξεκίνησε την παραγωγή του ντεμπούτου σόλο άλμπουμ του. Περιέγραψε τη διαδικασία της ηχογράφησης από τον εαυτό του ως "καθαρτική". Ανέφερε επίσης ότι η δουλειά στο άλμπουμ του έδωσε την ευκαιρία να " ...κάντε ένα μικρό διάλειμμα από όλη την πολιτική και τη δημοκρατία που είναι ένα συγκρότημα και απλώς κάνω το δικό μου για λίγο."

Ο Slash άρχισε να εργάζεται για το δεύτερο σόλο άλμπουμ του τον Ιούνιο του 2011.  Το άλμπουμ με τίτλο Το Apocalyptic Love, κυκλοφόρησε στις 22 Μαΐου 2012, κάνοντας ντεμπούτο στο Νο. 2 στο Canadian Albums Chart. Το 2013 ο Slash έλαβε το βραβείο "Καλύτερος Κιθαρίστας του Έτος 2012" από Loudwire.

Ο Ο Slash ξεκίνησε μια περιοδεία το καλοκαίρι του 2014, ανοίγοντας για τους Aerosmith ως μέρος του Let Rock Rule Tour.

Στις 29 Δεκεμβρίου 2015, το Billboard ανέφερε ότι ο Slash θα επανενταχθεί στο συγκρότημα για τον τίτλο Coachella. Οι Guns N' Οι Roses ανακοινώθηκαν επίσημα ως headliners του Coachella στις 4 Ιανουαρίου 2016, κι  ο Slash ερμήνευσε με τους Guns N' Roses για πρώτη φορά μετά από 23 χρόνια κατά τη διάρκεια της μυστικής συναυλίας προθέρμανσης του συγκροτήματος στο Troubadour στο Λος Άντζελες την 1η Απριλίου 2016. Στη συνέχεια, το συγκρότημα ξεκίνησε την περιοδεία Not in This Lifetime..., η οποία έγινε τεράστια επιτυχία, με εισπράξεις άνω των 584 εκατομμυρίων $ με την ολοκλήρωσή της το 2019.

Πηγη

wikipedia

Mια Χριστουγεννιάτικη ιστορία με τη διήγηση του Θανάση Κουρλαμπά

 

Ο Βαλέριος και ο μάγος Ζαγκρεμάρ, Ξένια Καλογεροπούλου audiobook

Βασισμένο σε λαϊκό ιταλικό παραμύθι

 

Τα Χριστούγεννα του τεμπέλη, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης audiobook

 

Χτίζοντας παγωμένα κάστρα στο Φεστιβάλ Πάγου του Χάρμπιν της Κίνας

 

Το φεστιβάλ στο Harbin, μια πόλη στη βορειοανατολική επαρχία Heilongjiang της Κίνας, είναι ένα από τα μεγαλύτερα του είδους του.

Διαθέτει πανύψηλες κατασκευές από πάγο και χιόνι και θα φιλοξενεί δραστηριότητες όπως έλκηθρο, χόκεϊ επί πάγου, ποδόσφαιρο επί πάγου, πατινάζ ταχύτητας και αγώνες αλπικού σκι.

Τον Δεκέμβριο, περίπου 300 «ανθρακωρύχοι πάγου», πολλοί από τους οποίους είναι εργάτες κατασκευών και αγρότες, κατασκεύασαν πανύψηλες κατασκευές πάγου του φεστιβάλ.

Το φεστιβάλ ξεκίνησε το 1963 και διακόπηκε κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης της Κίνας, που συνεχίστηκε ξανά το 1985.

Πηγή

BBC.COM

Φωτογραφίες Shutterstock