Εορταστική συναυλία θα πραγματοποιηθεί στο Δημοτικό Θέατρο της Κέρκυρας το Σάββατο 30 Δεκεμβρίου και ώρα 20:00, από το μουσικό σώμα της Φιλαρμονικής '' Ο Καποδίστριας '' υπό τη διεύθυνση του αρχιμουσικού Μιχάλη Μιχαλόπουλου. Τα έσοδα θα διατεθούν υπέρ του ΚΔΗΦ του συλλόγου γονέων, κηδεμόνων και φίλων ΑΜΕΑ ''Η ΜΕΛΙΣΣΑ''
 |
| Ο Παπαδιαμάντης φωτογραφημένος από τον Παύλο Νιρβάνα στη Δεξαμενή της Αθήνας το 1906. |
Πήγε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στα γραφεία της εφημερίδας «Ακρόπολις» για να παραδώσει ένα χριστουγεννιάτικο διήγημα.
Ο Σταμάτης Σταματίου δεν τον αναγνώρισε και μάλιστα σχημάτισε την εντύπωση ότι ήταν κάποιος άπορος που πήγε να πάρει τις δέκα δραχμές για τα Χριστούγεννα, όπως όλοι οι φτωχοί της εποχής. Ο Παπαδιαμάντης τις πήρε, αλλά ήθελε να δώσει και το κείμενό του.
Ακολουθεί ο χαρακτηριστικός διάλογος στο πολυτονικό της καθαρεύουσας, όπως τον κατέγραψε Στ. Σταματίου:
«-Κι αυτά τί νά τά κάμω; Δέν τά θέλετε; Καί μού έδειχνε κάτι χαρτιά. Νόμισα πώς ήταν πιστοποιητικά απορίας. Κράτησέ τα, τού είπα, εμάς δέν μάς χρειάζονται. Εσείστηκε, λυγίστηκε ολίγο, έκανε, σκυφτός νά φύγη, ξαναγύρισε.
Τότε αφού δέν σάς χρειάζονται αυτά, εγώ μέ τί δικαίωμα θά πληρωθώ; Δέν πειράζει, αρκούμεθα εις τόν λόγον σας. Χριστούγεννα είναι τώρα. Ναί, αλλά άν δέν πάρετε αυτά, εγώ δέν μπορώ νά πάρω χρήματα. Μά δέν τά παίρνετε εσείς τά χρήματα, σάς τά δίνουμε εμείς!… Έ, τότε, πάρτε κι εσείς ετούτα πού μού τά ζητήσατε. Καί τά άφησε σιγά καί μαλακά απάνω στό τραπέζι.
Εσκέφθηκα, μήπως τού ζήτησε τίποτα πιστοποιητικά τό λογιστήριο. Μά τί είναι, επί τέλους αυτά, τού λέω, πού πρέπει απαραιτήτως νά τά πάρουμε; Τό διήγημα τών Χριστουγέννων, πού μού εζητήσατε. Τό διήγημα τών Χριστουγέννων… καί ποιός είσθε σείς; Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης!
Ο ίδιος; Ο ίδιος καί ολόκληρος! Έπεσε τό ταβάνι καί μέ πλάκωσε, η πέννα έφυγε από τά χέρια μου, όλα εκεί μέσα, εικόνες, καρέκλες, βιβλία, εφημερίδες, σάν νά στροβιλίσθηκαν γύρω μου καί έκανα ώρα νά συνέλθω. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης! Αυτός ο πρίγκηψ τών Ελλήνων λογογράφων, πού τόν φανταζόμουνα ακτινοβολούντα, γελαστόν, ωραίον, καλοντυμένον, ευτυχή, γεμάτον εγωϊσμόν, αέρα καί μεγαλοπρέπεια, αυτός!… Αυτός ο μαλακός, ο καλός, ο δειλός, ο φοβισμένος, καί τσαλακωμένος άνθρωπος, πού στεκότανε μέ συστολή μαθητού επιμελούς, εκεί ενώπιόν μου!…
Αυτός, πού μάς έδωκε γλύκες πνευματικές καί συγκινήσεις ψυχικές, πού ανιστόρησε κόσμους θαλασσινούς, κι εζωντάνεψε, εμπρός μας, ανθρώπους μακρυνούς κι αγνώστους, πού τούς έκαμε δικούς μας, εντελώς δικούς μας, σάν νά περάσαμε μιά ζωή μαζί, αυτός σέ μιά τέτοια κατάστασι, εκεί ενώπιόν μου!… Τού έσφιξα τό χέρι χωρίς νά ημπορώ ούτε μιά λέξι νά προφέρω.
Από τήν ταραχή μου καί τή σαστιμάρα μου ούτε τό φώς δέν άναψα. Αισθάνθηκα ένα τρεμουλιαστό χέρι νά σφίγγη τό δικό μου καί τόν έχασα μέσα εις τό σκοτάδι… Έμεινε όμως πίσω μιά μοσχοβολιά κηριού πού λυώνει εμπρός στίς άγιες εικόνες, κάτι από τού καντηλιού τό σβύσιμο, κάτι από θυμιατού πέρασμα μακρυνό, μακρυνό πολύ…»
Ο Βαν Γκογκ είδε τους Πατατοφάγους ως ένα έργο επίδειξης, για το οποίο επέλεξε σκόπιμα μια δύσκολη σύνθεση για να αποδείξει ότι βρισκόταν στο δρόμο για να γίνει καλός ζωγράφος. Ο πίνακας έπρεπε να απεικονίζει τη σκληρή πραγματικότητα της αγροτικής ζωής, έτσι έδωσε στους αγρότες χοντροκομμένα πρόσωπα και αποστεωμένα, εργατικά χέρια. Ήθελε να δείξει με αυτόν τον τρόπο ότι «έχουν καλλιεργήσει τη γη οι ίδιοι με αυτά τα χέρια που βάζουν στο πιάτο ... ότι έτσι κέρδισαν έντιμα την τροφή τους».
Ζωγράφισε τις πέντε φιγούρες σε γήινα χρώματα – «κάτι σαν το χρώμα μιας πραγματικά σκονισμένης πατάτας, χωρίς φλούδα φυσικά». Το μήνυμα του πίνακα ήταν πιο σημαντικό για τον Βαν Γκογκ από τη σωστή ανατομία ή την τεχνική τελειότητα. Ήταν πολύ ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα: ωστόσο η ζωγραφική του απέσπασε σημαντική κριτική επειδή τα χρώματά της ήταν τόσο σκούρα και οι φιγούρες γεμάτες λάθη. Στις μέρες μας, οι Πατατοφάγοι είναι ένα από τα πιο διάσημα έργα του Βαν Γκογκ.
To animation δημιουργήθηκε από τον Αndrey Ζakirzyanov.
Πηγές
Van Gogh Museum
Το 2007 ο Ευγένιος Τριβυζάς καλεσμένος σε εκπομπή της Ερτ, στο κλείσιμο της χρονιάς, είχε μαζί του τα παιχνίδια του, το πράσινο αόρατο καγκουρό που τον συνόδευε, καθώς και το αγανακτησμένο γράμμα διαμαρτυρίας του προς τον Άγιο Βασίλη, το οποίο και διάβασε στον αέρα της εκπομπής.
''Αγαπητέ Άγιε Βασίλη το σκεφτηκά πολύ πρωτού σου γράψω αυτό το γράμμα. Πρώτα απ' όλα θα ήθελα να σου εκφράσω τη βαθιά μου απογοήτευση, επειδή με αγνοείς εντελώς τα τρια τελευταία χρόνια.
Ούτε ίχνος δώρου μέσα στις κάλτσες μου, που οφείλεται, αναρωτιέμαι αυτή η περιφρονητική αδιαφορία. Δε πιστεύω εκείνους, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι ξεχνάς διευθύνσεις, περιφέρεσαι άσκοπα στον ουρανό και πεφτεις μέσα σε μαύρες τρύπες του διαστήματος, επειδή πάσχεις απο Αλτσχαΐμερ, που θα ταν άλλωστε πολύ φυσικό αν λάβουμε υποψιν τη μεγάλη σου ηλικία.
Υποθέτω ότι μάλλον έχεις κυρήξει απεργία, το οποίο βέβαια είναι αναφαίρετο δικαίωμα σου. Δεν αρνούμαι ότι έχεις κάθε λόγω να είσαι εξαιρετικά εξοργισμένος. Ξέρω πόσο πολύ έχεις ταλαιπωρηθεί με όλα αυτά τα οποία υπέστεις κατά το παρελθόν.
Γνωρίζω ότι έχεις συλληφθεί τρεις φορές για παραβίαση εναέριου χώρου και εφτά φορές για παράνομη στάθμευση ελκύθρου. Οι περιπτώσεις που βλοσεροί οικοδεσπότες σε εξέλαβαν για διαρήκτη και είτε σε κυνήγησαν με κόπανους είτε σε πυροβόλησαν με δίκανα, είτε κάλεσαν την αστυνομία, είναι αναρίθμητες.
Ξερω, επίσης, ότι χονδρέμποροι εισαγωγής παιχνιδιών σε κατηγορούν για αθέμιτο ανταγωνισμό λόγω του ότι διανέμεις δωρεάν δώρα, και οφείλω να δηλώσω ότι ουδόλως συμφωνώ με τους φανατικούς οικολόγους, οι οποίοι σε κατηγορούν ότι ταλαιπωρείς, εκμεταλλεύεσαι και υπερφορτώνεις τους ταράνδους σου. Όσο για τα περί σεξουαλικής κακοποίησης ταράνδου και ολονυκτίων οργίων με τις κούκλες Βarbie δεν είναι τίποτε άλλο παρα κατάπτηστες και κακοήθεις συκοφαντίες.
Καταλαβαίνω, επίσης, πόσο σε εκνευρίζουν κάθε χρόνο οι αλλεπάλληλες περιπτώσεις πλαστοπροσωπίας από ανάξιους μιμητές, οι οποίοι περιφέρονται στους δρόμους παριστάνοντας τους Αη Βασίληδες με μπαμπακιένιες γενειάδες και ρυπαρούς κόκκινους σκούφους. Δέχομαι ότι εντελώς άδικα διάφοροι πολιτικοί αναλυτές σε κατηγορούν ότι εσύ είσαι ο κύριος υπεύθυνος για τη κατάντια της Ολυμπιακής μας αεροπορίας, επειδή αν αύλωνες, ως όφειλες, αεροπλάνα του εθνικού μας αερομεταφορέα για να μεταφέρεις τα δώρα στο προορισμό τους αντί να χρησιμοποιείς ανασφάλιστους ταράνδους, τους οποίους μάλιστα, κακώς, εχεις απαγορεύσει να συνδικαλίζονται, θα είχες επιλύσει μια και καλή το οικονομικό της πρόβλημα.
Συμμερίζομαι επίσης την αγανάκτηση σου όταν συνάνθρωποί μου σου ζητάνε όλο και πιο παράλογα δώρα, όπως αντικλείδια για χρηματοκιβώτια, ζώνες αγνότητας για τρελές αγελάδες, κρεβάτια φακίρη με καρφιά, επειδή δεν εμπιστέυονται τα κοινά στρώματα, ισχυριζόμενοι ότι περιέχουν ακαθαρσίες, και πλυντήρια ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.
Παρόλαυτα, ελπίζω να κάνεις κουράγιο, να αψηφίσεις τις αντιξοότητες ,να αγνοείς τις συκοφαντίες , να πράξεις το καθήκον σου όσο επώδυνο και αν είναι και να μας επισκεφτείς με το καλό εφέτος.
Αν, όπως εύχομαι, το πάρεις απόφαση να διακόψεις την απεργία σου, θα ήθελα να μου φέρεις ένα σιγαστήρα συναγερμών και κομπρεσέρ, έναν ταξιμαγνήτη, που όταν τον κρατάω τα ταξί θα αισθάνονται μια ακατανίκητη έλξη και θα έρχονται προς το μέρος μου, και ένα σεμνό σφουγγαράκι χωρίς ανώμαλες ερωτικές προτιμήσεις για να μην αναγκάζομαι να ασελγώ όταν σαπουνίζομαι.
Αν δε σου κάνει κόπο φέρε μου, επίσης, μερικά μελομακάρονα και λίγους κουραμπιέδες, επειδή εδω κάτω οι χώροι παρασκευής ειδών ζαχαροπλαστικής δεν διακρίνονται για τη καθαριότητα τους, βρίθουν από περιττώματα αρουραίων και αντί για μελαμακάρονα και κουραμπιέδες αναγκαζόμαστε να τρώμε μελοκακάρονα και κουραδαμπιέδες.
Ελπίζω να μη σε κούρασα, και αν δεν έχω πεθάνει από τροφική δηλητηρίαση ως τη πρωτοχρονιά ή αν δε με έχουν συλλάβει για την κατ´εξακολούθηση ασέλγεια με σφουγγαράκι, θα χαρώ πολύ να σε υποδεχτώ.
Ευγένιος
Πηγές
ερτ αρχείο
Το Σκριπερό είναι παραδοσιακό χωριό προς τα βόρεια της Κέρκυρας. Ως χρόνος ίδρυσης του πιθανολογείται ο 12ος αιώνας. Κατά τον Οδ. Κ. Κλήμη, Μορδαϊτες ίδρυσαν το Σκριπερό μεταξύ 1150-1180. Το Σκριπερό είχε δεσπόδουσα θέση στη περιοχή ως διοικητικό και στρατιωτικό κέντρο, με παλαιά αρχοντικά και πολιτιστική παράδοση. Έχουν βρεθεί στην περιοχή πλείστα πυριτολιθικά εργαλεία από την προϊστορική εποχή. Στην ευρύτερη περιοχή του χωριού σώζωνται ακόμα παλιές αρχοντικές αγροικίες.
Πηγές
Πληροφορίες:
Κέρκυρα απ όπου χαράζει ώς όπου βυθά, Γεράσιμος Δημουλάς
Βίντεο: Έλενα Παπάζη
 |
| Κάλαντα, πίνακας του Νικηφόρου Λύτρα (1872, ιδιωτική συλλογή). Ένα έργο ηθογραφικό με πολλούς συμβολισμούς. |
Τα Κάλαντα αποτελούν δημοτικά ευχητικά και εγκωμιαστικά τραγούδια που ψάλλονται εθιμικά κατ΄ έτος κυρίως την παραμονή μεγάλων θρησκευτικών εορτών όπως των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς, των Θεοφανείων, ακόμη και των Βαΐων ή του Λαζάρου, με εξαίρεση εκείνων της Μεγάλης Παρασκευής που είναι κατανυκτικά. Κύρια παραδοσιακά μουσικά όργανα που συνοδεύουν τα κάλαντα είναι το τρίγωνο, το λαούτο, το νταούλι η τσαμπούνα, η φλογέρα κ.ά.
Πολλοί ζωγράφοι ασχολήθηκαν με το θέμα δίνοντας αξιόλογα έργα. Στην Ελλάδα κορυφαίο, βέβαια, θεωρείται το αριστούργημα του Νικηφόρου Λύτρα (1832 – 1904) «Τα Κάλαντα». Όμως και άλλοι γνωστοί καλλιτέχνες έχουν ασχοληθεί με τη θεματογραφία αυτού του εθίμου. Είναι ο Γεώργιος Ιακωβίδης (1853 – 1932), ο Γεώργιος Σικελιώτης (1917 – 1984), ο Κώστας Γραμματόπουλος (1916 – 2003), η Μαρία Πωπ (1925 – 2009), ο Κώστας Θετταλός (1905 – 1992) κ.ά.
 |
| Γεώργιος Ιακωβίδης, Παιδικό κοντσέρτο1894. Ο καλλιτέχνης ζωγράφισε το έργο όταν διέμεινε στη Βαυαρία. Υπάρχουν δύο εκδοχές. Η πρώτη εκτέθηκε στην Αθήνα στους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες το 1896 και η δεύτερη (της φωτογραφίας) στην έκθεση του Παρισιού το 1900 όπου και βραβέυτηκε. |
Οι Πατέρες της Εκκλησίας κατά τους Βυζαντινούς χρόνους απαγόρευαν ή απέτρεπαν το έθιμο ως καταγόμενο από τις εορτές των ρωμαϊκών Καλενδών που είχε καταδικάσει η ΣΤ' Οικουμενική Σύνοδος το 680 μ.Χ., αποκαλούντες τους συμμετέχοντες σ΄ αυτό "Μηναγύρτες".
 |
| Γιώργος Ιακωβίδης, Παιδικό κοντσέρτο, χρονολογείται ανάμεσα στα 1884 and 1890. |
Τα κάλαντα ψάλλονται κυρίως από παιδιά αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις και από από εφήβους ή ενήλικα άτομα, είτε μεμονωμένα είτε κατά ομάδες, πηγαίνοντας σε σπίτια, καταστήματα, δημόσιους χώρους κ.λπ. με τη συνοδεία του σιδερένιου τριγώνου, αλλά ενίοτε και άλλων μουσικών οργάνων (φυσαρμόνικας, ακορντεόν, τύμπανου, φλογέρας, ή κάποιου άλλου). Οι ερμηνευτές ρωτούν συνήθως «Να τα πούμε;» και περιμένουν την απάντηση «Να τα πείτε».
 |
| Γεώργιος Σικελιώτης – «Τα κάλαντα» 1962, περιλαμβάνεται στη συλλογή από 28 έργα με τίτλο «Οι Γυρολόγοι της Αθήνας». Τα έργα κόσμησαν το ημερολόγιο της εταιρείας Τσιμέντων Α.Γ.Ε.Τ. Ηρακλής-Όλυμπος το 1962. Η συλλογή έχει παραχωρηθεί από την Α.Γ.Ε.Τ. Ηρακλής-Όλυμπος, στο Μουσείο Μπενάκη. |
Κύριος σκοπός των τραγουδιών αυτών είναι μετά τις αποδιδόμενες ευχές τα "Χρόνια Πολλά" το φιλοδώρημα είτε σε χρήματα (σήμερα) είτε σε προϊόντα (παλαιότερα).
Τα κάλαντα ξεκινούν κυρίως με χαιρετισμό στη συνέχεια αναγγέλλουν τη μεγάλη χριστιανική εορτή που φθάνει και καταλήγουν σε ευχές. Τα κάλαντα ψάλλονται στην Καθαρεύουσα, κάτι που υποδηλώνει άμεση καταγωγή τους από τους Βυζαντινούς χρόνους τις Καλένδες του Ιανουαρίου, αν και τα τοπικά ιδιώματα/διαλέκτοι επίσης χρησιμοποιούνται.
Ο μεγάλος αριθμός των διαφόρων παραλλαγών εξανάγκασε να διακρίνονται αυτά σε εθνικά ή αστικά και στα τοπικά ή παραδοσιακά (κατά περιοχή). Στα χριστουγεννιάτικα κάλαντα έχουν καταμετρηθεί περισσότερες από τριάντα παραλλαγές μόνο στον Ελλαδικό χώρο. Σήμερα εκτός των παραπάνω έχουν εισαχθεί και διάφορα ξένα χριστουγεννιάτικα τραγούδια, μερικά από τα οποία έχουν μεταγλωττιστεί στα ελληνικά και χρησιμοποιούνται κάποιες φορές επιπρόσθετα με τα παραδοσιακά.
Επίσης και η ημέρα που ψάλλονται τα κάλαντα σε ορισμένες περιοχές ονομάζονται "Κάλαντα" (Κόλιντα, Κόλεντας, Κόλιαντας) με εξαίρεση τη νήσο Μήλο που ψέλνονταν μόνο τη παραμονή της Πρωτοχρονιάς, συντασσόμενα κάθε φορά νέα κάλαντα, με τα οποία όμως ζητούσαν οικονομική συνδρομή για κάποιο κοινωνικό σκοπό (π.χ. ανέγερση ή επιδιόρθωση ναού) δίδοντας και συμβουλές προς τους άρχοντες η παρατηρήσεις με σκωπτικό χαρακτήρα. Τέτοιες είναι και οι σχετικές "μαντινάδες" της Κρήτης ή "κοτσάκια" της Νάξου με σκωπτικό επίσης χαρακτήρα που ψάλλονται ως "κάλαντα".
 |
| Μουσικοί. Κάλαντα στο Βυζάντιο, 1070 |
Γενικότερα οι νοικοκυραίοι ανάλογα με την περιοχή, έδιναν στα παιδιά φρούτα, ξηρούς καρπούς (καρύδια, φουντούκια, σταφίδες κλπ.), αυγά, βούτυρο, καβουρμά και πληγούρι. Επίσης όσοι επιθυμούσαν έδιναν και μερικές δεκάρες ή δραχμές.
Στη Μικρά Ασία ψάλλονταν από τα παιδιά το βράδυ της παραμονής των μεγάλων εορτών των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς, των Θεοφανείων.
Στα μικρασιατικά παράλια τα παιδιά έψαλαν τα κάλαντα κρατώντας στα χέρια τους τραμπούκες και βαποράκια. Κατασκεύαζαν και στόλιζαν πολύχρωμα καράβια με φωτεινά φαναράκια και χάρτινα φουντάκια. Κάποιες φορές αντί για βαπόρια κατασκεύαζαν εκκλησίες χάρτινες και φωτιζόμενες εσωτερικά, μικρά ομοιώματα της Αγίας Σοφίας.
Πηγές:
https://www.art22.gr/
Wikipedia
