Ένας από τους πιο μυθοποιημένους μαρξιστές διανοούμενους της Ευρώπης του 20ού αιώνα, ο Πιερ Πάολο Παζολίνι δεν ήταν μόνο ποιητής, κινηματογραφιστής, μυθιστοριογράφος και πολιτικός μάρτυρας. Ήταν επίσης δεινός κριτικός της ζωγραφικής. Ένας κατά διαστήματα ασκούμενος καλλιτέχνης από μόνος του, ο Παζολίνι σπούδασε κοντά στον διακεκριμένο ιστορικό τέχνης Ρομπέρτο Λονγκί, τα μαθήματα του οποίου σημάδεψαν μια δια βίου συγγένεια με την παραστατική ζωγραφική και τον κεντρικό ρόλο της σε μια ιδιαίτερη κινηματογραφική ευαισθησία.
Ο Παζολίνι ξεκίνησε ηθελημένα να «μολύνει» την κριτική τέχνης με σημειωτική, διαλεκτολογία και θεωρία κινηματογράφου, γράφοντας δοκίμια καταλόγων και κριτικές εκθέσεων μαζί με ποιήματα, αυτοβιογραφικούς διαλογισμούς και δημόσιες διαλέξεις για τη ζωγραφική. Το άγριο ιδιότυπο μείγμα του κομμουνισμού και του κλασικισμού, του τοπικισμού και της αστικής οικουμενικότητας, της εικονοφιλίας και της αισθητικής «αίρεσης», εμψύχωσε και ανταγωνίστηκε την ψυχροπολεμική κουλτούρα όπως λίγοι Ευρωπαίοι σύγχρονοι. Αυτό το βιβλίο προσφέρει πολλά κείμενα που προηγουμένως ήταν διαθέσιμα μόνο στα ιταλικά, το καθένα συνοδευόμενο από ένα εκδοτικό σημείωμα που διευκρινίζει τη θέση του στο ταραχώδες πλαίσιο της μεταπολεμικής ιταλικής κουλτούρας.
Προλογιζόμενο από τον διάσημο ιστορικό τέχνης TJ Clark, ένα ιστορικό δοκίμιο για τη ριζοσπαστική αισθητική του Παζολίνι αγκυροβολεί την ανθολογία. Εκατό χρόνια μετά τη γέννησή του, η Αιρετική Αισθητική ρίχνει φως σε μια από τις πιο σημαντικές πτυχές της πνευματικής ζωής του Παζολίνι, φωτίζοντας περαιτέρω ένα τεράστιο κινηματογραφικό και ποιητικό σώμα στην πορεία.
πηγή
versobooks.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου