 |
| Διονύσιος Σολωμός, σκίτσο προσωπογραφίας 2024, Έλενα Παπάζη |
Mια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα κατηγορία μέσα στην ποιητική παραγωγή του Σολωμού είναι τα σατιρικά του. Θα μπορούσαν να διακριθούν σε δύο θεματικές ομάδες, την προσωπική σάτιρα, που αντιπροσωπεύεται από τα νεανικά (1824), και η κοινωνική σάτιρα, όπως το 'Ονειρο, η τρίχα κ.α, που μολονότι έχουν ως αντικείμενα αναφοράς πραγματικά πρόσωπα της επτανησιακής κοινωνίας, δεν έχουν στενά προσωπικό χαρακτήρα, αλλά αποτελούν κείμενα κοινωνικής κριτικής που μαρτυρούν τον κοινωνικό και αξιοθετικό ρόλο του ποιητή. Ένα χαρακτηριστικό άξιοσημείοτο είναι η ευρηματικότητα και το καυστικό χιούμορ των σατιρικών του Σολωμού, που δείχνουν τη σχέση του με τη ντόπια σατιρική παράδοση. Ένα δεύτερο είναι εκφραστική ευστροφία, η ωριμότητα και ο πλούτος της σατιρικής γλώσσας του Σολωμού, που καταρρίπτει το μύθο ότι ο ποιητής δεν ήξερε ελληνικά. Οι σάτιρες δείχνουν πως, όταν ο Σολωμός χειρίζεται το επτανησιακό ιδίωμα, δεν αντιμετωπίζει καμία εκφραστική δυσκολία, καθώς είναι όλες πολύστιχα και περίπου ολοκληρωμένα ποιήματα, δείγματα εκφραστικής δεξιοτεχνίας.
copyright: Έλενα Παπάζη
Έργο εικόνας: Έλενα Παπάζη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου